អង្គការសង្គមស៊ីវិលនិងអ្នកតាមដានមួយចំនួនលើកឡើងថា បើតំណាងរាស្ត្រនៅតែប្រកាន់បក្ខពួក ធ្វើច្បាប់ផាត់ចោលសំឡេងភាគតិច ពួកគេថាទម្លាប់នេះ នឹងជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់យន្តការពង្រឹងប្រជាធិបតេយ្យនៅក្រោមជាតិ។
កន្លងមកនេះ ច្បាប់មួយចំនួន ត្រូវបានតំណាងរាស្ត្រ គណបក្សប្រជាជន ដែលមានសំឡេងភាគច្រើនក្នុងសភា អនុម័តទាំងចម្រូងចម្រាស់ ដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ បើទោះបីតំណាងរាស្ត្រ គណបក្សឆាំង ជំទាស់ក៏ដោយ ដូចជាច្បាប់សមាគមនិងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល ច្បាប់សហជីព និងធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីគណបក្សនយោបាយជាដើម។
ប្រធានគ្រប់គ្រងផ្នែកស៊ើបអង្កេតនៅអង្គការលីកាដូ លោក អំ សំអាត ពន្យល់ថា ក្នុងរបបប្រជាធិបតេយ្យ តំណាងរាស្ត្រទាំងអស់ ជាតំណាងរបស់ជាតិ មិនមែនតំណាងរបស់គណបក្សនយោបាយណាមួយទេ។ ប៉ុន្តែលោកថា តំណាងរាស្ត្រ ដែលមានសំឡេងភាគច្រើន អាចអនុម័តច្បាប់បាន តែមិនត្រូវទាត់ចោលសំឡេងភាគតិចនោះទេ ដោយថាបើមតិភាគតិចនោះបានការពារប្រយោជន៍សាធារណៈ។
លោក អំ សំអាត លើកឡើងទៀតថា ការធ្វើច្បាប់ទៀតសោធន៍ ត្រូវបើកឱកាសឲ្យគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធបានចូលរួមពិភាក្សាដេញដោលបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ មានអ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ គណបក្សនយោបាយ ដែលមានអាសនៈក្នុងសភា និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាដៃគូជាដើម។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរូបនេះ លើកឡើងទៀតថា បើច្បាប់មួយ ដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ មានវិវាទខ្លាំងក្នុងសភា ឬមានការយល់ព្រមតែតំណាងរាស្ត្រមួយក្រុម មួយក្រុមទៀត ជំទាស់ដាច់ខាន ហើយមតិភាគច្រើននៅតែបង្ខំចិត្តដាក់ច្បាប់នោះឲ្យប្រើប្រាស់ លោកថាច្បាប់នោះ នឹងមិនបម្រើប្រយោជន៍សាធារណទេ។ លោកថា ទម្លាប់នេះ នឹងជះឥទ្ធិពលមិនល្អ ដល់ការពង្រឹងយន្តការប្រជាធិបតេយ្យនៅថ្នាក់ក្រោមជាតិ។
លោកថា៖ «ការអនុម័តទៅនាំឲ្យមានតំណាងរាស្ត្រគាត់មិនចូលរួមអនុម័ត ឬក៏គាត់ធ្វើពហិកាដោយមិនមានបើយើងនិយាពីគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ វាត្រូវតែប៉ះពាល់ដោយសារតែមិនមានការជជែកដេញដោលមិនមានការការពារទៅលើច្បាប់ហ្នឹងឲ្យបានពេលលេញ។ ហើយអាហ្នឹង ក៏វាជះឥទ្ធិពលមកក្រោមដែរ ព្រោះឥឡូវក្រុមប្រឹក្សាសង្កាត់ហ្នឹងសុទ្ធតែចម្រុះទាំងអស់ បើទោះបីគណបក្សប្រជាជនលោកមាន សំឡេងឈ្នះច្រើនក៏ដោយ ក៏ក្នុងហ្នឹងមានក្រុមប្រឹក្សាចម្រុះ។ អញ្ចឹងហើយ វាអាចថាជាគំរូទៅលើថ្នាក់ជាតិទៅការអនុម័តអីទៅ វាស្រដៀងៗគ្នា»។
លោក អំ សំអាត លើកឡើងទៀតថា ដើម្បីធានាថាច្បាប់ទាំងអស់ ដែលរដ្ឋសភាបានអនុម័ត ធានាការពារប្រយោជន៍សាធារណៈ លោកថា មានតែតំណាងរាស្ត្រទាំងអស់ ដែលមានអាសនៈក្នុងសភា បំពេញតួនាទីដោយតម្កល់ប្រយោជន៍ជាតិជាធំ។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍនិងសន្តិភាព លោក យង់ គិមអេង លើកឡើងដែរថា សំឡេងភាគតិច ឬបក្សប្រឆាំងជាអ្នកតាមដានអភិបាលកិច្ច។ លោកថា ការធ្វើច្បាប់ណាមួយ ផាត់ចោលសំឡេងភាគតិច លោកថា រដ្ឋាភិបាល ហាក់បានដោះស្រាយបញ្ហាជូនពលរដ្ឋ តែមួយជ្រុងប៉ុណ្ណោះ។
លោកថា៖ «សារសំខាន់នៃការយកចិត្តទុកដាក់ ទៅលើសំឡេងភាគតិចនឹងវាមានផលប្រយោជន៍ធ្វើឲ្យជាតិហ្នឹង មានឯកភាពជាតិ មានការស្រុះស្រួលគ្នា មានសាមគ្គីក្នុងជាតិហ្នឹង វាមិនមែនជាសំឡេងមួយ ដែលបង្ហាញអំពីការមិនបែងចែកគ្នា មិនទុកគ្នាជាអមិត្តអីណាស់។ កាលណាគេស្វែងរកសំឡេងគាំទ្រពីសំឡេងភាគតិចវាបង្ហាញអ្វីទាំងអស់ហ្នឹង»។
សាស្ត្រាចារ្យវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយលោក សូ ចន្ថា លើកឡើងថា ការធ្វើច្បាប់មួយដោយផ្អែកនៅលើតែទស្សនតំណាងរាស្ត្រមួយក្រុម ហើយផាត់ចោលសំឡេងភាគតិច លោកវិភាគថា សញ្ញាណនេះ ហាក់បានបង្ហាញពីភាពផុយស្រួយនៃការបែកបាក់ជាតិ និងថាបានបង្កប់វប្បធម៌សងសឹកទៅថ្ងៃអនាគត។
លោកថា៖ «ការដែលផាត់មតិភាគតិចចោលហើយ មិនខ្វល់ពីមតិភាគតិចនេះ មានន័យថាគឺជាការធ្វើច្បាប់មួយផាត់ចោលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលគាំទ្រសំឡេងភាគតិចនោះ ហើយមួយទៀតច្បាប់នោះមានចរិតជានយោបាយ បែបសងសឹក ជាងច្បាប់ដែលបង្កើតឡើងដើម្បីការពារប្រយោជន៍ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅនោះបាទ»។
លោក សូ ចន្ថា វិភាគថា បើទម្លាប់ធ្វើការរបស់តំណាងរាស្រ្តមិនកែទេ លោកថា កម្ពុជានឹងប្រឈមនឹងជម្លោះផ្ទៃក្នុង។
លោកថា៖ «ព្រោះកាលណាមានគំនិត ទស្សនថា ខ្លួនមកពីសមាជិកគណបក្សណាមួយ ពេលនោះហើយដែលការធ្វើច្បាប់នោះហើយមិនឈរលើផលប្រយោជន៍រួម ផលប្រយោជន៍ជាតិនោះទេ។ ចំនុចទី៣ ខ្ញុំគិតថា សមាជិកសភាមួយរូបៗ គួបលុបបំបាត់វប្បធម៌សងសឹកគ្នាវប្បធម៌អាញ់និយម។ ព្រោះអាវប្បធម៌សងសឹកគ្នាធ្វើឲ្យខ្មែរបែកបាក់តាំងពីថ្នាក់លើករហូតដល់ក្រោម រហូតដល់ប្រជាពលរដ្ឋទៀត ហើយវាជាគ្រោះថ្នាក់ ទៅដល់ជាតិផង ហើយជាជម្ងឺ របស់ជាតិ ដែលយើងត្រូវព្យាបាល។ ពីព្រោះ បើមិនព្យាបាលនៅពេលនេះទេ វានឹងបន្តនៅពេលខាងមុខទៀត»។
យ៉ាងនេះក្តី អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋសភាលោក ឡេង ប៉េងឡុង ថ្លែងក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយ កាលពីថ្ងៃទី៣ខែកក្កដាថា គណបក្សដែលមាន តំណាងរាស្ត្រច្រើនអាចធ្វើច្បាប់ ឬស្នើច្បាប់ដាក់មករដ្ឋសភា ដើម្បីពិភាក្សា និងអនុម័តបាន។ លោកថា សម្រាប់បក្សប្រឆាំងជំទាស់វិញ អាចសុំធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់នេះឡើងវិញបាន នៅពេលខ្លួនឈ្នះឆ្នោត មានតំណាងរាស្ត្រនាំមុខ ដោយលោកថា នេះជាយន្តការប្រជាធិបតេយ្យ។
ទោះជាយ៉ាងណា សាស្ត្រាចារ្យវិទ្យានយោបាយលោក សូ ចន្ថា ចាត់ទុកការអះអាងរបស់លោក ឡេង ប៉េងឡុង នេះថា ជាទស្សនគ្រោះថ្នាក់មួយដល់យន្តការពង្រឹងប្រជាធិបតេយ្យ ដោយថា ទៅថ្ងៃអនាគត សភានៅតែជារបស់បក្ស មិនមែនជារបស់ជាតិដដែល៕