អ្នកសារព័ត៌មានមួយក្រុមមកពីតាមបណ្ដាខេត្ដចំនួន៦ ចង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាលកែប្រែនិងលុបចេញនូវចំណុចខ្លះនៃច្បាប់ស្ដីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មាន ដោយអះអាងថា សេចក្ដីព្រៀងច្បាប់នេះហាក់បង្ហាញភាពមិនច្បាស់លាស់និងរិតត្បិតសេរីភាពសារព័ត៌មាន។
ការទទូចបែបនេះ ពួកគេបានធ្វើឡើងជាថ្មីម្ដងទៀត នៅក្នុងវេទិកាពិភាក្សាផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ស្ដីពីសេចក្ដីព្រាងច្បាប់សិទ្ធិទទួលព័ត៌មាន នៅខេត្ដសៀមរាប នាល្ងាចថ្ងៃទី១៩ខែធ្នូនេះ ដែលរៀបចំដោយ មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជា ដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ(CCIM) ខណៈដែលការស្នើលើកមុនៗ មិនទាន់មានការកែប្រែនៅឡើយ។
ក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានទាំងនោះ មកពីខេត្ដសៀមរាប ខេត្ដព្រះវិហារ ខេត្ដកំពង់ចាម ខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ ខេត្ដកំពង់ធំ និងខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ ជាង៣០នាក់ ដែលជាអ្នកធ្វើការនៅតាមទូរទស្សន៍ កាសែត និងគេហទំព័រជាដើម។
ពួកគាត់បានលើកឡើងស្រដៀងគ្នាថា សេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មាន នៅជំពូកទី៤ មាត្រា២០ ស្ដីពីព័ត៌មានសម្ងាត់ មិនបានបញ្ជាក់និងឲ្យនិយមន័យឲ្យបានច្បាស់លាស់ ថាអ្វីទៅជាព័ត៌មានសម្ងាត់។ ពួកគេអះអាងថា សេចក្ដីព្រាងនេះ ហាក់ដូចបិទបាំងនូវព័ត៌មាននិងរិតត្បិតសេរីភាពសារព័ត៌មាន។ ជាមួយគ្នានោះដែរ នៅជំពូកទី៧ ពីមាត្រា២៦ដល់មាត្រា២៨ នៅក្នុងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នោះ ពួកគេថាបានដាក់សម្ពាធឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកសារព័ត៌មាននិងពលរដ្ឋ នៅពេលស្នើសុំព័ត៌មានពីស្ថាប័នណាមួយ។ ពួកគេលើកឡើងថា៖ “ចឹងពួកខ្ញុំចង់ឲ្យបញ្ជាក់ពីចំណុចទី១ថា តើអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្បប៉ះពាល់ដល់សន្ដិសុខជាតិអ្វីខ្លះដែលប៉ះពាល់ដល់សន្ដិសុខសាធារណៈ មាត្រា២៦ក៏ខ្ញុំអត់ទទួលយកដែរព្រោះឆាឆៅ។ ឆាឆៅយ៉ាងម៉េច ចង់និយាយថាអ្នកទៅសុំមន្ដ្រីសាធារណៈ វាចំហធំពេក ជួនកាលគ្រាន់តែយើងទៅអង្គុយសុំព័ត៌មាន គេថាយើងទៅឆាឆៅគេដែរ គេអាចទាញចូលសរសេរអត់ច្បាស់លាស់ទេបើកចំហធំពេក អ្នកច្បាប់ងាយទាញនរណាម្នាក់ឲ្យធ្លាក់រណ្ដៅ“។
ប្រធានគម្រោងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់សិទ្ធិទទួលព័ត៌មានពីអង្គការ UNESCO លោក ឆាយ សុផល មានប្រសាសន៍ថា ច្បាប់សិទ្ធិទទួលព័ត៌មាននេះមានចំណុចខ្លះមិនបានពន្យល់ឲ្យបានច្បាស់លាស់។ លោកបន្ដថា៖ “ចំណុចខ្លះខាងខ្ញុំក៏បានតវ៉ាដែរ ជាពិសេសមាត្រា១៥និងមាត្រាដែលអ្នកទាំងអស់គ្នានិយាយថាពីការរំខានឆាឆៅ យើងកំពុងតស៊ូមតិជាមួយក្រសួងព័ត៌មានដែរពីបញ្ហាហ្នឹង បើមិនទាមទារគេអាចបកស្រាយខុសហើយមាត្រា២០ក៏យើងតស៊ូមតិដែរ យើងឲ្យពន្យល់ឲ្យបានច្បាស់ថាស្អីគេជាព័ត៌មានសម្ងាត់ បើមិនចឹងទេស្ងាត់“។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រធានផ្នែកអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៃមជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជា ដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ លោក ណុប វី មានប្រសាសន៍ថា ក្រសួងព័ត៌មាននិងក្រុមបច្ចេកទេស UNESCO ត្រូវដាក់បញ្ចូលនូវគំនិតយោបល់ឬការព្រួយបារម្ភផ្សេងរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធ យកទៅពិចារណា ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីព្រាងច្បាប់នេះឆ្លើយតប តាមតម្រូវការប្រើប្រាស់ជាក់ស្ដែង។ លោកបន្ដថា៖ “ចឹង៦ជំពួក៣៦មាត្រានេះ ខាងក្រុមការងារបច្ចេកទេសក្រសួងព័ត៌មានអង្គការយូនិស្កូចាំបាច់ត្រូវតែមានការចូលរួមដាក់បញ្ចូលនូវគំនិតយោបល់ឬការព្រួយបារម្ភផ្សេងៗ“។
បើតាមសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីសិទ្ធិទទួលព័ត៌មាននេះ មានចំនួន៩ជំពូក ៣៦មាត្រា ដែលគ្រោងនឹងបញ្ចប់នៅឆ្នាំ២០១៧ ខណៈដែលអ្នកសារព័ត៌មានកំពុងព្រួយបារម្ភពីច្បាប់នេះថា រិតបន្ដឹងលើពីសេរីភាពបញ្ចេញសារព័ត៌មាន៕
