រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានចាត់តាំងមន្ត្រីជិត ១០០នាក់ ឲ្យសរសេររបាយការណ៍អំពីបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា សម្រាប់បង្ហាញទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ ប៉ុន្តែ សកម្មជនការពារសិទ្ធិមនុស្សគ្មានជំនឿថា របាយការណ៍នោះ នឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សពិតប្រាកដនោះឡើយ។
ក្នុងសេចក្ដីសម្រេចចុះថ្ងៃទី១៨ ខែធ្នូ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានសម្រេចបង្កើតក្រុមការងារមួយដែលមានសមាភាពមកពីគ្រប់ក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធសរុបចំនួន ៨០នាក់ និងដឹកនាំដោយប្រធានគណៈកម្មការធិការសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក កែវ រ៉េមី។
យោងតាមសេចក្ដីសម្រេចនោះ ក្រុមការងារមួយនេះ ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យសរសេររបាយការណ៍ស្ដីពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា សម្រាប់ដាក់ទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក ជិន ម៉ាលីន ដែលជាសមាជិកម្នាក់នៅក្នុងក្រុមការងារនោះ មានប្រសាសន៍ថា ការបង្កើតនេះបានជួយសម្រួលការលំបាករបស់គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្ស ដោយថា កាលពីកន្លងមក គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សរបស់រដ្ឋាភិបាល មានការលំបាកក្នុងការរៀបចំឯកសារ ដោយពុំទាន់មានក្រុមការងារអន្តរក្រសួងចូលរួមក្នុងការរៀបចំរបាយការណ៍នេះ។ លោកបញ្ជាក់បន្ថែមថា របាយការណ៍ដែលនឹងដាក់ទៅកាន់ អ.ស.ប. នោះ គឺជារបាយការណ៍បញ្ជាក់ពីការចូលរួមរបស់រដ្ឋាភិបាលចំពោះការការពារសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពីព្រោះថា រដ្ឋាភិបាលមានកាតាព្វកិច្ចដាក់ចេញនូវគោលនយោបាយ និងច្បាប់ទាក់ទងទៅនឹងសិទ្ធិមនុស្សទៅតាមស្តង់ដារសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ ហើយរដ្ឋាភិបាលគាត់មានគោលនយោបាយមួយត្រូវតែអនុវត្តន៍ គឺគោលនយោបាយ និងច្បាប់ដែលបានដាក់ចេញទាំងអស់នោះ ដើម្បីគោរពនូវសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ អញ្ចឹងគឺយើងសរសេរទាំងគោលនយោបាយច្បាប់ ក៏ដូចជាការអនុវត្តជាក់ស្តែងទាក់ទងនឹងការអនុវត្តច្បាប់ និងគោលនយោបាយទាំងអស់នោះដែរពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យសិទ្ធិមនុស្ស»។
មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៃសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក លោក ស៊ឹង សែនករុណា គ្មានជំនឿថា របាយការណ៍ដែលគ្រោងសរសេរឡើងដោយក្រុមមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលនោះ នឹងឆ្លុះបញ្ចាំងពីរការពិតនៃស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជានោះទេ ដោយលោកថា របាយការណ៍របស់រដ្ឋាភិបាលភាគច្រើន ជារបាយការណ៍ដែលដោះសារ។
លោកថា៖ «យើងជាសង្គមស៊ីវិល ចង់ឲ្យការធ្វើរបាយការណ៍ណាមួយ គឺឆ្លុះបញ្ចាំពីការពិត ពីព្រោះថា របាយការណ៍ទាំងអស់ មិនមែនសុទ្ធតែមានការជឿជាក់ទេ។ នៅក្នុងលំដាប់អន្តរជាតិបែបនេះ យើងគួរតែធ្វើរបាយការណ៍មួយដែលមានគុណភាព ហើយភាពច្បាស់លាស់ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ជាំងពីរឿងពិត ហើយយើងបន្តដើម្បីរកដំណោះស្រាយ ជាជាងយើងធ្វើរបាយការណ៍មួយដែលគ្រាន់តែបកស្រាយ ហើយកើតរឿងនៅដដែលៗ ហើយបញ្ហារបស់សង្គមជាតិ ជាពិសេសទៅលើករណីសង្គមនេះ គឺជាបញ្ហាមួយដែលអន្តរជាតិសម្លឹងមើលកម្ពុជា»។
នាយិកាអង្គការសីលការលោកស្រី ធីតា ឃឹះ យល់ថា របាយការណ៍សិទ្ធិមនុស្សរបស់រដ្ឋាភិបាលដាក់ទៅអង្គការសហប្រជាជាតិនោះ ត្រូវបានផលិតឡើងដោយពុំមានការចូលរួមពីភាគីអង្គការសង្គមស៊ីវិលនោះទេ ហើយថា របាយការណ៍នោះមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីការពិតនៅកម្ពុជានោះឡើយ។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «តាមធម្មតា រដ្ឋាភិបាលគាត់ធ្វើអញ្ចឹងឯង។ នេះជារឿងមួយដែលគាត់ធ្វើពីដើមមក គឺគាត់ការពារខ្លួន។ នៅពេលណាដែលយើងមានភាពស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងប្រជាពលរដ្ឋពីស្ថានភាពនៅក្នុងប្រទេស ហើយយើងទទួលស្គាល់នូវការខ្វះខាត យើងនឹងរកឃើញនូវកន្លែងដែលយើងត្រូវការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើង»។
កិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស បានកំណត់ឲ្យអង្គការសហប្រជាជាតិបន្តឃ្លាំមើលស្ថានការណ៍សិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា បន្ទាប់ពីសម័យអន្តរកាល ហើយបច្ចប្បន្ន មុខងារនេះ កំពុងបំពេញដោយតំណាងពិសេសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។
មាត្រា៣១ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជាចែងថា ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ទទួលស្គាល់ និងគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ដូចមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ សេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងកតិកាសញ្ញា ព្រមទាំងអនុសញ្ញាទាំងឡាយទាក់ទងនឹងសិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិនារី និងសិទ្ធិកុមារ។
សេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស បានតម្រូវឲ្យប្រទេសជាសមាជិកអង្គការសហប្រជាជាតិ បញ្ជូនរបាយការណ៍ស្ដីពីស្ថានភាពសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសជាសមាជិក ទៅកាន់គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិតាមពេលកំណត់ និងតាមការស្នើសុំពីក្រុមការងារសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសកលមួយនេះ៕
