អ្នកមានជម្លោះដីធ្លី ជិត១០០គ្រួសារ ដែលមិនព្រមទទួលយកសំណងពីក្រុមហ៊ុន ស្ថិតនៅតំបន់បុរីកីឡា កណ្តាលរាជធានីភ្នំពេញ ដោយបច្ចុប្បន្ននេះ មានអ្នកខ្លះរស់នៅអាគារចាស់ ខ្លះទៀតរស់នៅក្រោមតង់កៅស៊ូ ក្បែរគំនសំរាម បានរៀបរាប់ពីទុកលំបាក ក្រោយពីអាជ្ញាធរបណ្តេញពួកគេចេញទំាងបង្ខំ កាលពី៦ឆ្នាំមុន។
អ្នកមានជម្លោះដីធ្លីទំាងនោះ អះអាងថា ពួកគេអាចប្រឈមនិងការបណ្តេញចេញនាពេលឆាប់ៗខាង មុខនេះ ដោយសារ អាជ្ញាធរព្រមានចាត់វិធានការច្បាប់ ដោយថា បើមិនព្រមទៅទទួលយកសំណងខណៈបច្ចុប្បន្នពួកគាត់ថា កំពុងបារម្ភពីសុវត្ថិភាព និងសុខភាព។
ក្នុងលិខិតចុះថ្ងៃទី៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៧ សាលារាជធានីភ្នំពេញដាក់កំហិតឲ្យប្រជាពលរដ្ឋនៅសហគមន៍បុរីកីឡាដែលមិនទាន់ទទួលបានដំណោះស្រាយ ទៅទទួលយកសំណងតាមគោលនយោបាយរបស់សាលារាជធានីភ្នំពេញ ដោយទុករយៈពេលពីរសប្តាហ៍ចាប់ថ្ងៃទី៨ ដល់ថ្ងៃ២២ ខែធ្នូនេះ។
អាជ្ញាធរបានព្រមានថា បើមិនទទួលយកសំណងតាមកាលកំណត់នេះទេ សាលារាជធានីភ្នំពេញមិនទទួលខុសក្នុងការដោះស្រាយជូនទៀតឡើយ។
ឈរក្បែរកំាជណ្តើនៃអាគារចាស់ តំណាងសហគមន៍បុរីកីឡា អ្នកស្រី យិន ស្រីន បានរៀបរាប់ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានថា ពួកគាត់ជិត១០០គ្រួសារ មិនព្រមទទួលយកសំណងតាមគោលនយោបាយរបស់សាលារាជធានីភ្នំពេញនោះទេ ដោយថា ពួកគាត់មានឯកសារគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទទួលផ្ទះនៅបុរីកីឡា។
អ្នកស្រី ស្រីន បន្តថា ករណីនេះ ធ្វើឲ្យពួកគាត់ជួបបញ្ហាប្រឈមសុវត្ថិភាព និងសុខភាពជាដើម។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «សុខភាពខ្សោយខ្លំាង ដោយសារហូបមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ចឹងបានខ្ញុំខំតស៊ូមតិ ដើម្បីឲ្យមានជំរក កុំឲ្យពិបាកប្រឈមមុខរាល់ថ្ងៃអត់បាយ អត់ទឹក រើសអេតចាយ បេះបន្លែ តស៊ូអត់មានពេលស្រាកស្រាន រកស៊ីត្រឹមត្រូវទេ ហើយផ្ទះក៏គ្មាននៅ នៅនឹងផ្ទះបាក់បែក ជួនកាលភ្លៀងមកសាច់ បាក់បែកធ្លាក់ថ្មមកលើ ចេះវាបានទើលើមុង»។
អ្នកបុរីកីឡាបានលើកឡើងប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា សាលារាជធានីភ្នំពេញបានបង្ខំឲ្យពួកគេ ត្រូវទទួលសំណងតាមគោលនយោបាយដោយយកថវិកា ២ពាន់ដុល្លា និងផ្ទះ ១ខ្នងនៅភូមិអណ្តូង ប៉ុន្តែ ពួកគាត់មិនព្រមយកទេ ដោយថា សំណងនោះតិចតួចពេក មិនអាចទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារបាននោះទេ។
ដៃបីកូនតូច អ្នកស្រី អួនកង វិសាគរ បាននិយាយទំាងទឹកមុខមុតមំាថា បន្ទាប់ពីមានព្រឹត្តិការណ៍បណ្តេញទាំងបង្ខំ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២មក ពួកគេជិត១០០គ្រួសារ មិនទទួលបានដំណោះស្រាយនៅឡើយ។ អ្នកស្រីថា ការអូសបន្លាយ មិនដោះស្រាយនេះ ធ្វើឲ្យពួកគាត់ បាត់បង់មុខរបរ និងកូនៗបាត់បង់ការសិក្សារជាដើម។
អ្នកស្រីនិយាយថា «នៅឥឡូវវាពិបាកទៅហើយ បើចេញពីកន្លែហ្នឹងទៀត មហាសែនពិបាក ធ្វើឲ្យគ្រួសារខ្ញុំ កូនខ្ញុំមិនបាច់មានអនាគតទេ កូនខ្ញុំមិនបាច់រៀនសូត្រទេ ត្រូវទៅស៊ីស្នួលគេ ដកស្ទួងឲ្យគេ ទៅក្តិចបន្លែគេ មិនស្រួលគេវៃទៀត ព្រោះអីយើងទៅអត់មានដីចំការទេ គេហៅទៅស្រែ ត្រូវមានដីចំការសម្រាប់ឲ្យ យើងដំាដំណាំ ចុះបើគេឲ្យដីយើងមួយប្លង់នៅតែក្នុងផ្ទះ ដេកចំាតែថ្ងៃងាប់យើងទៅដែរ ទៅមិនបានទេ»។
អ្នកស្រី ង៉ូវ ណារី ថ្លែងថា នៅថ្ងៃទី២២ខែធ្នូ ខាងមុខនេះ ពួកគេនិងប្រមូលផ្តុំគ្នានៅតំបន់មានជម្លោះ ការ ពារអាគារនិងតង់ ដែលពួកគាត់កំពង់រស់នៅ ដោយថាមិនឲ្យអាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុនឈូសឆាយជាលើកទីពីរនោះទេ។
ប៉ុន្តែអ្នកស្រី ណារី បញ្ជាក់ថា បើបើអាជ្ញាធរនៅតែមកឈូសឆាយអាគារនោះទៀត អ្នកស្រីប្តេជ្ញាថា នៅតែបោះតង់រស់នៅតំបន់មានជម្លោះ ដើម្បីរស់នៅទីនោះ រហូតមានដំណោះស្រាយ។
អ្នកស្រីរៀបរាប់ថា «បើសិនជាពួកខ្ញុំទប់ទល់ហើយមិនឈ្នះគេ [អាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុន]យកអាអ៊ិចមកកំទេដូចលើកទី១ ដូចកាលបុរីកីឡាទេ ពួកខ្ញុំក៏មិនចាកចេញទៅណាដែរ ពួកខ្ញុំគឺនាំគ្នាសាងសង់ធ្វើជាផ្ទះតង់ នៅដូចកាលពីមុនដដែលរហូតដល់ក្រុមហ៊ុនផាន អ៊ីម៉ិច និងអាជ្ញាធរដោះស្រាយឲ្យពួកខ្ញុំទទួលបាន សំណងសមរម្យ បានខ្ញុំចប់ត្រឹមហ្នឹង»។
ប្រជាសហគមន៍បុរីកីឡាទំាងនោះ អះអាងស្រដៀងគ្នាថា បើអាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុនផានអ៊ីម៉ិចរបស់អ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន មានចេតនាចង់ដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមជូនពួកគេនៅតំបន់បុរីកីឡា ស្របតាមគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាលពិតមែន មិនមានអ្វីពិបាកនោះទេ។ ប៉ុន្តែពួកគេថា ដើមចមដែលអូសបន្លាយពេលរហូតដល់ជិត៦ឆ្នាំនេះ ដោយសារអាជ្ញាធរ ឃុបខិតគ្នាជាមួយក្រុមហ៊ុន ដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍បុគ្គលច្រើនជាគិតពលរដ្ឋជាធំ។
សរុបមកវិញ អ្នករងគ្រោះពីការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំនៅម្តុំបុរីកីឡា បានអះអាងថា ពួកគេប្តេជ្ញាថា មិនចាកចេញពីតំបន់បុរីកីឡានោះទេ ទោះជាជួបបញ្ហាប្រឈមដល់ជីវិតក៏ដោយ ដោយថាពួកគេនៅតែបន្តរស់នៅកន្លែងមានជម្លោះនោះ រហូតមានដំណោះស្រាយសមសម្រប ពោលត្រូវទទួលបានសំណងសមរម្យ និងទាមទារឲ្យមានការភិវឌ្ឍន៍នៅនឹងកន្លែង។
អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញលោក ម៉េត មាសភក្តី មានប្រសាសន៍ថា សាលារាជធានីភ្នំពេញមិនមានគោលនយោបាយណាផ្សេងសម្រាប់ដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋដែលនៅសេសសល់នោះទៀតទេ។
លោកបន្តថា ប្រសិនបើពលរដ្ឋទាំងនោះមិនព្រមមកទទួលសំណងតាមគោលនយោបាយនេះ សាលារាជធានីភ្នំពេញនឹងអនុវត្តវិធានការរដ្ឋាបាល និងយន្តការតុលាការ ដោយមិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការបាត់បង់ផលប្រយោជន៍របស់ពលរដ្ឋទាំងនោះទេ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពាក់ព័ន្ធជាមួយសំណងដែលឆ្លើយថា មិនសមរម្យ ឬក៏មិនសាកសមជាមួយលក្ខណៈសម្បត្តិ យើងចង់ជម្រាបជូនថា រាល់ការវិនិច្ឆ័យពីលក្ខណៈសម្បត្តិ គឺយើងមានគណៈកម្មការវាយតំលៃត្រឹមត្រូវរហូតដល់មាន NGO ចូលរួមទៀតផង ដើម្បីពិចារណាទៅលើឯកសារ ឬក៏លក្ខណៈរបស់គ្រួសារនីមួយនោះឲ្យត្រឹមត្រូវ ឲ្យសុក្រឹត មុននឹងយើងផ្តល់ជូនសំណងទៅប្រភេទនៃអ្នកដែលគាត់ត្រូវទទួលបានរបៀបណាៗនោះ»។
មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៅសមាគមអាដហុក លោក សឹង សែនករុណា មានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនោះ លោកថា សាលារាជធានីគួរយកគំរូការដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីនៅអាគារបូឌីញ ដូចក្រសួងដែនដី ដើម្បីកុំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋរងគ្រោះ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា «ថ្មីៗឃើញខាងក្រសួងដែនដី លោកបានដោះស្រាយរឿងនៅតំបន់បូឌីញ គឺមានការពេញចិត្ត ហើយយើងចង់ឲ្យអាជ្ញាធរព្យាយាមធ្វើការជជែកគ្នានិងរកដំណោះស្រាយដូចគ្នា ជាជាងការបង្ខំបណ្តេញចេញទំាងមិនពេញចិត្ត ហើយយើងបារម្ភខ្លាចថានៅពេលដែលពួកគាត់មិនព្រមទៅ យើងខ្លាចមានការប្រើហិង្សាណាមួយ ដើម្បីបង្ខំឲ្យគាត់ទទួលយក»។
កាលពីឆ្នាំ២០០៨ ក្រុមហ៊ុនផានអ៊ីម៉ិចរបស់អ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន ទទួលបានសិទ្ធិពីរដ្ឋាភិបាល ធ្វើការអភិវឌ្ឍនៅសហគមន៍បុរីកីឡា ដោយសន្យាសង់អគារចំនួន ១០ជូនប្រជាពលរដ្ឋវិញ ប៉ុន្តែ ក្រុមហ៊ុនសង់បានតែ ៨អគារក៏ផ្អាក ដោយលើកហេតុផលថា ក្រុមហ៊ុនក្ស័យធន ដែលបញ្ហានេះធ្វើឲ្យពលរដ្ឋនៅទីនោះផ្ទុះការតវ៉ារហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នេះដែរ បានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់នោះរាប់រយគ្រួសារ ដោយអាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុនធ្វើការឈូសឆាយផ្ទះ និងបណ្តេញពលរដ្ឋចេញទាំងបង្ខំ។ មកដល់ពេលនេះ មន្រ្តីសាលារាជធានីភ្នំពេញ អះអាងថា អាជ្ញាធរដោះស្រាយបានជាង ៩០%ហើយ ដោយនៅសល់ពលរដ្ឋតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។
បើតាមតំណាងសហគមន៍ឲ្យដឹងថា រាល់ថ្ងៃមានពលរដ្ឋជិត ១០០គ្រួសារ មិនទាន់ទទួលបានសំណង និងកំពុងស្នាក់នៅលើអគារចាស់មួយក្នុងសហគមន៍នោះ។
អ្នកស្រី ទឹម សាក់មុនី បច្ចុប្បន្នកំពុងរស់នៅក្រោមតង់ក្នុងតំបន់បុរីកីឡាអះអាងថា ធ្លាប់ជាប់ពន្ធនាគារជាង៣ខែ ពាក់ព័ន្ធការតវ៉ាប្រឆំាងនិងអាជ្ញាធរឈូសឆាយផ្ទះ បានរៀបរាប់ទំាងទឹកភ្នែកហូរកាត់លើថ្ពាលថា គាត់តស៊ូមតិជាមួយប្រជាសហគមន៍មួយចំនួនទៀតរហូតមកដល់ចុងឆ្នាំ២០១៧នេះ មិនទាន់មានដំណោះស្រាយនៅឡើយ ដោយអ្នកស្រីចោទអាជ្ញាធរនិងក្រុមហ៊ុនថា បានឃុបខិតគ្នា រាយការណ៍ទៅថ្នាក់លើខុសពីការពិត ដើម្បីទទួលបានប្រយោជន៍បុគ្គល។
អ្នកស្រីស្នើថា «ពួកនេះក្បត់សម្តេច ចង់មិនចង់ក៏គាត់ប្រឆំាងដើម្បីរារំាងដំណើរការរបស់សម្តេចដែរ ព្រោះគាត់អត់មានស្តាប់តាមសម្តេច គាត់អាងថាគាត់នៅខាងលើ គាត់អាចចេញចូល ឬគាត់អាចជួប សម្តេចបាន គាត់រាយការណ៍ខុស អត់ឲ្យគេ[អ្នករងគ្រោះដីធ្លី]ហើយ បែថាគេទៅអស់ហើយៗ ដ៏អ្នកដែលយកមកនៅ[អាគារថ្មី]គឺគាត់ឲ្យលុយគេទេ ឲ្យលុយអ្នកខ្លះ ដែលគាត់ឲ្យលុយគេបានចេញទៅនៅខាងលើ ឯអ្នកខ្លះក៏គេបានស្របតាំងពីមុនមក ឯពួកគខ្ញុំនេះខំធ្វើ ខំប្រឹងណាស់ដែរ ប៉ុន្តែគេអត់ឲ្យ»៕