លោក ផន យ៉េន បានចាកចេញពីស្រុកកំណើតជាមួយភរិយាទៅធ្វើការងាររោងចក្រនៅប្រទេសថៃ កាលពីដើមឆ្នាំ២០១៣។ គ្រួសាររបស់គាត់ បានសម្រេចចិត្តត្រឡប់មកប្រទេសកំណើតវិញដើម្បីមើលថែទាំកូន បន្ទាប់ពីធ្វើការបានប្រមាណជា៥ឆ្នាំ និងសន្សំប្រាក់ធ្វើផ្ទះក្នុងតម្លៃជាង១ម៉ឺនដុល្លារ។
កាលពីដើមឆ្នាំ២០១៨ ប្តីប្រពន្ធដែលមានវ័យជាង៣០ឆ្នាំ និងមានកូនចំនួនពីរនាក់នៅក្នុងបន្ទុកគ្រួសារ ចាប់តាំងពីមកដល់ស្រុកកំណើតនៅឯសង្កាត់និមិត្ត ក្រុងប៉ោយប៉ែតវិញ រហូតមកដល់ពេលនេះ មិនទាន់រកបានការងារធ្វើនៅឡើយ ក្រៅតែពីសល់ផ្ទះឈើមួយខ្នង។
ដោយសារបញ្ហាជីវភាព លោក យ៉េន មានវ័យជិត៤០ឆ្នាំ ជាពលករដែលប្រើកម្លាំងសុទ្ធសាធ បានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីស្រុកកំណើត ជាមួយនិងភរិយាវ័យ៣៧ឆ្នាំ ទៅធ្វើជាពលករធ្វើការក្នុងរោងចក្រផលិតឆ្នាំងបាយអគ្គិសនីមួយនៅប្រទេសថៃ ដោយទុកកូនស្រីប្រុសទាំងពីរឲ្យឳពុកម្តាយជាអ្នកមើលថែ។ ទៅដល់ប្រទេសថៃ យ៉េន និងភរិយា ធ្វើការបានប្រាក់ជាង ៣០០បាត ឬស្មើនឹង៤ម៉ឺនរៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ក្រោយសន្សំពីការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ និងផ្ញើរទៅអ្នកផ្ទះ ប្តីប្រពន្ធទាំងពីរនាក់សល់លុយប្រមាណជា២ម៉ឺនបាត ឬស្មើនឹង៦០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដើម្បីសង់ផ្ទះមួយនៅស្រុកកំណើត។
លោក យ៉េន បានរៀបរាប់ថា ការចេញទៅធ្វើជាពលករចំណាកស្រុក មិនមែនងាយស្រួលដូចការធ្វើការងារក្នុងប្រទេសទេ។ លោកចង់ឲ្យកម្ពុជាមានទីផ្សារកសិកម្មគ្រប់គ្រាន់ និងអាចរកចំណូលបានប្រហាក់ប្រហែលនឹងនៅប្រទេសថៃ ដើម្បីកុំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស នោះលោកនឹងមិនចាកចោលស្រុកកំណើតបែកពីកូនតូច ហើយរហូតត្រូវប្រឈមនឹងការអត់ការងារធ្វើក្រោយត្រឡប់មកពីចំណាកស្រុកវិញនោះទេ។
លោក យ៉េន និងភរិយា បានសម្រេចត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ ទាំងមិនមានការងារធ្វើ និងមិនមានសល់ប្រាក់ដើម្បីអាចប្រកបរបរនៅស្រុកកំណើតបាន ដោយសារតែមិនមានអ្នក មើលថែកូនទាំងពីរនាក់របស់លោក ដែលទើបមានអាយុ១០ឆ្នាំ និង៨ឆ្នាំ។
លោក យ៉េន មានវ័យជិត៤០ឆ្នាំ ជាពលករធ្វើការក្នុងរោងចក្រផលិតឆ្នាំងបាយអគ្គិសនីមួយនៅប្រទេសថៃ
លោក យ៉េន មានវ័យជិត៤០ឆ្នាំ ជាពលករធ្វើការក្នុងរោងចក្រផលិតឆ្នាំងបាយអគ្គិសនីមួយនៅប្រទេសថៃ
ចលនាចំណាកស្រុកចេញពីកម្ពុជាចាប់ផ្តើមកើតមានច្រើនតាំងពីឆ្នាំ២០០៥ ដោយសារប្រជាពលរដ្ឋត្រូវប្រឈមនឹងភាពក្រីក្រ។ ភាពក្រីក្រដែលពួកគេបាននឹងកំពុងប្រឈមក្នុងប្រទេសទើបបញ្ចប់សង្រ្គាមជាង២០ឆ្នាំនេះ គឺបណ្តាលមកពីកង្វះខាតដីធ្វើស្រែចម្ការ គ្មានទីផ្សារការងារ គ្មានទីផ្សារកសិកម្ម សមាជិកគ្រួសារមានជំងឺ ជំពាក់បំណុលស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុ ជាដើម។
មូលហេតុមួយទៀតដែលកំពុងត្រូវបានលើកយកមកជជែកដែរនោះ គឺកូនៗដែលពេញវ័យធ្វើការ តែងទទូចសុំឪពុកម្តាយដើម្បីចេញទៅធ្វើការនៅឆ្ងាយ ដោយសារពួកគេចង់មានសេរីភាពផ្សេងៗ។ អ្នកធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេសតែងសង្ឃឹមថា នឹងទទួលបានប្រាក់ចំណូលច្រើនជាងការធ្វើចំណាកស្រុកនៅក្នុងប្រទេស។ ចំណែកប្រទេសដែលទទួលយកកម្លាំងពលកម្មចំណាកស្រុកខ្មែរមានដូចជា ប្រទេសថៃ ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ប្រទេសកូរ៉េ និងប្រទេសដទៃៗទៀត។
ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលករកម្ពុជាទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ធ្វើឡើងទាំងស្របច្បាប់ និងខុសច្បាប់។ ការធ្វើដោយស្របច្បាប់ គឺធ្វើឡើងតាមរយៈការបញ្ជូនចេញរបស់ក្រសួងការងារកម្ពុជា តាមរយៈក្រុមហ៊ុនដែលមានច្បាប់ត្រឹមត្រូវ ហើយការចេញទៀតសោត គឺមានឯកសារនៃការធ្វើការ ឯកសារឆ្លងលិខិត កិច្ចសន្យាការងារជាដើម។
បើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ចេញកាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៨ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានផ្តល់សេវាស្វែងរកការងារធ្វើនៅក្រៅប្រទេសដល់ពលរដ្ឋចំនួនជាង ១.២ លាននាក់។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានតំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាជូនកម្មករនិយោជិតផ្នែកវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើងពី១៥៣ដុល្លារកាលពីឆ្នាំ២០១៧ ដល់ចំនួន១៧០ដុល្លារ នៅឆ្នាំ២០១៨។ បើទោះជារដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលជារៀងរាល់ឆ្នាំ ប៉ុន្តែគេឃើញថា ថ្លៃឈ្នួលផ្ទះ ក៏ដូចជាតម្លៃទំនិញផ្សេងៗលើទីផ្សារ ក៏តែងកើនឡើងរាល់ពេលទៅតាមនោះដែរ។
ពលករម្នាក់ទៀតដែលចាកចេញពីស្រុកកំណើត នៅឯខេត្តកំពង់ចាម កាលពីដើមឆ្នាំ២០១៤ និងកំពុងធ្វើការរោងចក្រនៅឯខេត្តសាមុតប្រាកាន ប្រទេសថៃ កញ្ញា សុខ ហេង រៀបរាប់ថា បន្ទាប់ពីធ្វើការរោងចក្រនៅកម្ពុជាទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទាប កញ្ញាបានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីកម្ពុជា ដើម្បីទៅរកការងារធ្វើនៅប្រទេសថៃ ទទួលបានចំណូលមួយទ្វេរជាពីរ បើធៀបនឹងចំណូលនៅកម្ពុជា។ ហើយលក្ខខណ្ឌការងារនៅប្រទេសថៃ ក៏មានភាពប្រសើរជាងលក្ខខណ្ឌការងារនៅតាមរោងចក្រដែលកញ្ញាធ្លាប់បានធ្វើនៅកម្ពុជាផងដែរ។
កំពុងអង្គុយក្នុងបន្ទប់ជួលទំហំ ៣ម៉ែត្រ គុណនឹង៤ម៉ែត្រ សុខ ហេង បានប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន តាមរយៈ Video Call ថា៖
កញ្ញា សុខ ហេង ធ្វើការរោងចក្រនៅឯខេត្តសាមុតប្រាកាន ប្រទេសថៃ
កញ្ញា សុខ ហេង ធ្វើការរោងចក្រនៅឯខេត្តសាមុតប្រាកាន ប្រទេសថៃ
ពលការិនីរោងចក្រវ័យ៣២ឆ្នាំរូបនេះ បន្ថែមថា បើទោះបីជាប្រាក់ឈ្នួល និងលក្ខខណ្ឌការងារនៅប្រទេសថៃ មានភាពប្រសើរជាងនៅកម្ពុជាក្តី ប៉ុន្តែកញ្ញាថា កញ្ញាមិនដែលចង់ចាកចេញពីស្រុកកំណើតមកធ្វើការងារដាច់សង្វែងឯប្រទេសក្រៅនោះទេ។ កញ្ញា នឹងត្រឡប់មកធ្វើការនៅកម្ពុជាវិញ ប្រសិនបើប្រាក់ឈ្នួល និងលក្ខខណ្ឌការងារប្រហាក់ប្រហែលនឹងនៅប្រទេសថៃ។
កញ្ញាបន្ថែមទាំងមិនទាន់ដឹងពីការងារដែលកញ្ញាត្រូវធ្វើពេលត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញយ៉ាងដូច្នេះ៖
កញ្ញា សុខ ហេង ធ្វើការរោងចក្រនៅឯខេត្តសាមុតប្រាកាន ប្រទេសថៃ
ខណៈដែលកម្លាំងពលកម្ម និងទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជាមានតម្លៃថោក ការធ្វើចំណាកស្រុកមានការទទួលស្គាល់ថា បានផ្តល់ប្រយោជន៍មួយចំនួន ជាពិសេសចំណូលទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋ បើទោះបីជាភាគច្រើនបំផុតនៃពលករធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេស គឺត្រូវធ្វើការជាកម្មករតូចតាចដែលគ្មានជំនាញក្តី។ បើទោះជាពលករកម្ពុជាមួយចំនួនដែលត្រឡប់មកពីធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសវិញ មិនអាចរកការងារធ្វើដូចនៅប្រទេសក្រៅទាំងនោះក្តី ប៉ុន្តែមួយចំនួននៅសល់ប្រាក់ដើម្បីអាចប្រកបរបរចិញ្ចឹម ដោយខ្លួនឯងបាន។
លោក យន ចំណាប់ អតីតពលករធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ ដែលកំពុងប្រកបរបរបើករថយន្តតាក់ស៊ី លើកឡើងថា កង្វះទីផ្សារការងារ ជាមូលហេតុដែលនាំឲ្យលោកសម្រចចិត្តចាកចេញពីកម្ពុជាទៅធ្វើជាពលករនៅប្រទេសកូរ៉េ។ លោកបន្ថែមថា មុនពេលដែលលោកសម្រេចចិត្តចាកចេញពីកម្ពុជាទៅធ្វើជាពលករនៅក្រៅប្រទេស កាលពីឆ្នាំ២០១៣ លោកបានរៀបចំផែនការទុកជាមុន និងបានស្វែងរកព័ត៌មានលម្អិតពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើការ និងរស់នៅទីនោះ។
បុរសវ័យ៣០ឆ្នាំប្លាយរូបនេះ បន្ថែមថា ការកំណត់គោលដៅទុកជាមុន បានធ្វើឲ្យលោកត្រឡប់មកវិញនូវប្រាក់មួយចំនួន ដែលអាចឲ្យលោកប្រកបរបរខ្លួនឯងបាន បើទោះជាកម្ពុជាមិនមានទីផ្សារការងារដូចការងារដែលលោកធ្លាប់ធ្វើនៅប្រទេសកូរ៉េក៏ដោយ។
បុរសដែលមានរថយន្ត Highlander សម្រាប់បើកតាក់ស៊ីរូបនេះ បញ្ជាក់ថា៖
លោក យន ចំណាប់ អតីតពលករធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ
បើតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) ស្តីពីហានិភ័យ និងការលើកទឹកចិត្ត លទ្ធផលនៃការធ្វើទេសន្តរប្រវេសន៍ការងារនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ចេញ នៅឆ្នាំ២០១៧នេះ បង្ហាញថា ពលករកម្ពុជាដែលធ្វើការក្រៅប្រទេសស្ទើរតែទាំងអស់ បានផ្ទេរប្រាក់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញជាមធ្យមចំនួន១៦៣ដុល្លារពីប្រទេសថៃ និង១៣៧ដុល្លារ ពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។
ការចំណាកស្រុកទៅធ្វើជាពលករនៅបរទេស ត្រូវបានអ្នកជំនាញលើកឡើងថា ពួកគេអាចទទួលបានប្រយោជន៍រយៈពេលខ្លី និងត្រូវប្រឈមច្រើន ជាពិសេសការធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេស ដោយមិនបានទទួលព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់។
ពលករដែលធ្វើចំណាកស្រុកភាគច្រើន នឹងត្រូវប្រឈមនឹងការគ្មានការងារធ្វើ នៅពេលដែលពួកគេត្រឡប់មកប្រទេសកំណើតវិញ ដោយសារនៅប្រទេសកំណើតមិនមានការងារដែលដូចទៅនឹងការងារដែលពលករធ្វើនៅប្រទេសដែលពួកគេចំណាកស្រុកទាំងនោះធ្វើ និងមិនមានទីផ្សារការងារគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកគេ។ កត្តានេះ បានធ្វើឲ្យមានការបារម្ភថា ក្នុងពេលអនាគត កំណើននៃអត្រាគ្មានការងារធ្វើនៅកម្ពុជានឹងកើនឡើងខ្លាំង ពិសេសនៅពេលដែលពលកររាប់សែននាក់ អាចនឹងត្រូវបានបញ្ជូនមកវិញប្រទេសកំណើតវិញយ៉ាងគំហុក។
លោក មឿន តុលា នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារនិងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL) ដែលជាអង្គការធ្វើការពាក់ព័ន្ធនឹងការការពារពលករចំណាកស្រុក លើកឡើងថា ពលករកម្ពុជាប្រមាណជាជាង២លាននាក់ កំពុងធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ដែលភាគច្រើនគឺជាកម្មករប្រើកម្លាំង និងទទួលបានកម្រៃទាប មានន័យថា មិនមែនជាកម្មករជំនាញ។
លោកបន្ថែមថា ពលករដែលធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅបរទេស ដាច់ខាតត្រូវត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ក្នុងពេលកំណត់ណាមួយ ដែលមិនអាចធ្វើការនៅប្រទេសក្រៅរហូតបាននោះទេ ដូច្នេះលោកថា នៅពេលដែលបរទេសឈប់ត្រូវការកម្លាំងពលកម្មពីកម្ពុជា នោះការបញ្ជូនពលករយ៉ាងគំហុកមកវិញ នឹងធ្វើឲ្យកម្ពុជាត្រូវប្រឈមនឹងវិបត្តិយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក មឿន តុលា នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារនិងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ (ILO) និងអង្គការទេសន្តរប្រវេសន៍អន្តរជាតិ (IOM) បានចេញរបាយការណ៍មួយកាលពីពាក់កណ្តាលខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៧ បង្ហាញថា មានពលករចំណាកស្រុកកម្ពុជា ៨នាក់ក្នុងចំណោមពលករចំណាកស្រុក ១០នាក់ បានជួបការរំលោភបំពានសិទ្ធិការងារ ខណៈធ្វើការនៅបរទេសហើយ ៧នាក់ក្នុងចំណោម ១០នាក់បានទទួលរងបញ្ហាសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តនៅពេលត្រឡប់មកវិញ។
ការសិក្សាដែលមានទ្រង់ទ្រាយធំនោះក៏បានបង្ហាញថា ពលករចំណាកស្រុកកម្ពុជាបានរាយការណ៍អំពីបទពិសោធន៍អាក្រក់បំផុតក្នុងចំណោមប្រទេសនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍រួមមាន វៀតណាម ឡាវ និងមីយ៉ាន់ម៉ា។ ក្នុងនោះ ពលករពីកម្ពុជាគឺទំនងជាទទួលរងគ្រោះច្រើនជាងចំពោះការរំលោភបំពានសិទ្ធិការងារ និងមានបញ្ហាផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តខ្លាំងជាងប្រទេសដទៃៗនៅពេលត្រឡប់មកវិញ។
លោក ង៉ែត ជូ អ្នកជំនាញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច លើកឡើងថា ភាគច្រើននៃពលករកម្ពុជាដែលធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅបរទេស មិនមែនទៅធ្វើការដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាព ឬជំនាញនោះទេ ប៉ុន្តែ លោកថា ពួកគេធ្វើចំណាកស្រុក ដើម្បីរកប្រាក់មកសង់ផ្ទះ និងដោះបំណុល។
លោក បន្ថែមថា ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលករពេញកម្លាំង បាននិងកំពុងធ្វើឲ្យមនុស្សចាស់ក្លាយជាអ្នកមើលថែក្មេងតូចៗ ខណៈក្មេងៗត្រូវបោះបង់ការសិក្សា ស្របពេលដែលទីផ្សារការងារ និងទីផ្សារកសិកម្មមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់។
លោក ង៉ែត ជូ បន្ថែមថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលមិនយកចិត្តទុកដាក់កាត់បន្ថយការធ្វើចំណាកស្រុក ហើយបង្កើនទីផ្សារការងារក្នុងស្រុកទេ នោះបន្ទុករបស់រដ្ឋាភិបាលនឹងកើតមានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនាពេលអនាគត។
លោក ង៉ែត ជូ អ្នកជំនាញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច
លោក ង៉ែត ជូ បន្ថែមថា លោកមានការបារម្ភ ការធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេសកាន់តែច្រើន នឹងធ្វើឲ្យកម្ពុជាកាន់តែឃ្លាតឆ្ងាយពីការប្រកួតប្រជែងសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់។
លោក ង៉ែត ជូ អ្នកជំនាញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច
បើតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ពលករចំណាកស្រុកពីប្រទេសកម្ពុជា មានចំនួនត្រឹម៥ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលត្រូវបានគេផ្តល់ការងារធ្វើស្របនឹងជំនាញដែលពួកគេមាន។ ពលករចំណាកស្រុកក្រៅប្រទេស ជាទូទៅត្រូវបានគេជ្រើសរើសដើម្បីបំពេញតម្រូវការសម្រាប់តែប្រភេទការងារដែលមានប្រាក់កម្រៃទាបនៅក្នុងឧស្សាហកម្មដែលប្រើកម្លាំងកាយច្រើនជាងជំនាញ ពីព្រោះពលករទាំងនោះត្រូវបានគេវាយតម្លៃថា មិនមានបទពិសោធន៍ ឬមិនមានការបណ្តុះបណ្តាលផ្លូវការ ដែលឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការជំនាញរបស់ពួកគេ។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារកម្ពុជាបានអះអាងថា ការលើកឡើងដែលថា ការធ្វើចំណាកស្រុកមានគុណវិបត្តិ ច្រើនជាងគុណសម្បត្តិ ជាការលើកឡើងដែលមិនបានប្រមូលព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ លោកបន្ថែមថា ការធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅបរទេស ធ្វើឲ្យពលករទទួលបានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ និងទទួលបានបទពិសោធន៍ការងារថ្មីៗ ស្របពេលដែលរដ្ឋាភិបាលកំពុងអនុវត្តគោលនយោបាយក្នុងការការពារពលករដែលកំពុងតែធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស និងក្រោយពេលពួកគេត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារកម្ពុជា
តាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងការងារកម្ពុជា ពលករខ្មែរប្រមាណ ១លាន ៧ម៉ឺននាក់បានស្នាក់នៅ និងបំពេញការងារនៅក្នុងប្រទេសថៃបានទទួលឯកសារស្របច្បាប់នៅតាមបណ្ដារោងចក្រ សហគ្រាស លើវិស័យសំណង់ នេសាទ និងកសិកម្មត្រូវបានគណៈកម្មការផ្ដល់ភាពស្របច្បាប់ដល់ពលករកម្ពុជា ចុះបំពេញបេសកកម្មការងារផ្ដល់ភាពស្របច្បាប់ជូនពួកគេដល់ប្រទេសថៃ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ មានពលករខ្មែរចំណាកស្រុកមួយចំនួនទៀតនៅតែបន្តចូលទៅធ្វើការងារក្នុងប្រទេសថៃដោយខុសច្បាប់តាមរយៈមេខ្យល់ ដែលបង្កឲ្យមានការព្រមានចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងតាមផ្លូវច្បាប់ពីភាគីថៃ។
កន្លងទៅ អាជ្ញាធរបានជួយសង្គ្រោះពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្រៅប្រទេសជិត ១ពាន់នាក់ មកពីបណ្ដាប្រទេសចំនួន៩ ឲ្យវិលត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ បន្ទាប់ពីពួកគេជួបការរំលោភសិទ្ធិ និងការលំបាកនៅកន្លែងធ្វើការ។
ភាគច្រើននៃពលរដ្ឋរងគ្រោះទាំងនោះ ត្រូវបានជួយសង្គ្រោះពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ីមានចំនួនដល់ទៅ ៣៨២នាក់ និងថៃ១៧១នាក់ ព្រមទាំងបណ្ដាប្រទេសនានានៅក្នុងតំបន់។
កាលពីខែមិថុនាឆ្នាំ២០១៤ អាជ្ញាធរថៃបានបញ្ជូនពលករកម្ពុជាមកវិញ ចំនួនជាង៤ម៉ឺននាក់។ នៅដើមខែកក្កដាឆ្នាំ២០១៨ នេះ ពលករកម្ពុជាប្រមាណជា១ពាន់នាក់ ដែលបានចូលស្នាក់នៅ និងបម្រើការងារដោយខុសច្បាប់នៅប្រទេសថៃ ក៏ត្រូវបានចាប់បញ្ជូនត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញតាមច្រកប៉ោយប៉ែតនៃខេត្តបន្ទាយមានជ័យ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសថៃ បានប្រកាសបិទការផ្ដល់សុពលភាពឯកសារការងារ និងធ្វើដំណើរស្របច្បាប់សម្រាប់ពលករបរទេសទាំងអស់កាលពីចុងខែមិថុនា។
លោក មឿន តុលា នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL) ដែលតែងចុះជួបពលករនៅក្រៅប្រទេសដោយផ្ទាល់បន្ថែមថា រដ្ឋាភិបាលគួរមានវិធានការទប់ស្កាត់ការធ្វើចំណាកស្រុកចេញទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។
លោកបន្ថែមថា ការបង្កើនទីផ្សារការងារក្នុងស្រុកប្រកបដោយគុណភាពតាមរយៈការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួល និងលក្ខខណ្ឌការងារសមរម្យ ការបង្វែរពីការផ្តល់សម្បទានដីទៅក្រុមហ៊ុន ជាការផ្តល់ដីសម្បទានទៅឲ្យពលរដ្ឋដើម្បីជំរុញវិស័យកសិកម្ម ជាដើម។
លោក មឿន តុលា នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
បើតាមរបាយការណ៍លទ្ធផលនៃសន្និបាតបូកសរុបការងាររបស់ក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ចេញកាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៨ បង្ហាញថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុបានផ្តល់សេវាស្វែងរកការងារធ្វើនៅក្រៅប្រទេសដល់ពលរដ្ឋចំនួនជាង ១.២ លាននាក់។ ក្នុងចំណោមពលករទាំង ១.២លាននាក់នោះ កម្ពុជាបានបញ្ជូនពលករទៅប្រទេសថៃចំនួនជាង១លាននាក់ កូរ៉េខាងត្បូងចំនួន ៤ម៉ឺននាក់ ប្រទេសជប៉ុនចំនួន ៦ពាន់នាក់ ម៉ាឡេស៊ីចំនួន៣ម៉ឺននាក់ ប្រទេសសិង្ហបុរីចំនួនជិត៥០០នាក់ និងតំបន់រដ្ឋបាលពិសេសហុងកុង បានចាប់ផ្ដើមបញ្ជូនពលការិនីចំនួន ១៥នាក់។ របាយការណ៍ដដែលនោះ ក៏បានអះអាងថា ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាមានការងារធ្វើសរុបចំនួន ៩៩,៣%។
ចំណែក ឯលោក យ៉េន និយាយថា៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យស្ថាប័នរដ្ឋយើងមានការងារធ្វើដូចស្រុកគេ ស្រុកគេមិនខ្វះការងារធ្វើ មិនបាច់ចាំទៅណាទេ ធ្វើតែក្នុងស្រុកហ្នឹង។ វ័យចំណាស់ណាក៏មានការងារធ្វើរហូតដល់រ៉ឺត្រែត (ចូលនិវត្តន៍) ស្រុកគេ។ ស្រុកយើងវាមិនមាន តែខ្ញុំចង់បានអញ្ចឹង មិនបាច់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយើងចំណាកស្រុកគ្រប់ប្រទេសអញ្ចឹង»៕
