បុរសនិងស្រ្តីស្រែកខ្លាំងតាមដងផ្លូវថា លៀសហាល អើយ លៀសហាល ដោយរុញរទេះរាងចតុកោណធ្វើពីឈើនិងស័ង្កសី មានដាក់ហាលលៀស ក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យដែលប្រលាក់ដោយគ្រឿងផ្សំផ្សេងៗដូចជា អំបិលស្ករ ប៊ីចេង អំពិលទុំ និងម្ទេស។
លៀសហាល គឺជាអាហារសម្រន់មានរសជាតិឆ្ងាញ់ដែលមានតំលៃថោកនិងពេញនិយមខ្លាំងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយជាពិសេសក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដោយប្រជាពលរដ្ឋតែងតែជ្រើសរើសទិញញាំលេងនិងសម្រាប់ជាអាហាថ្ងៃត្រង់របស់ខ្លួនផងដែរ។
ភ្លឺស្រាងៗ អ្នកប្រកបរបរលក់លៀសហាលចាប់ផ្តើមរៀបចំលៀសស្រស់ដែលទិញមកពីបឹងផ្សេងៗយកមកស្រុះជាមួយទឹកក្ដៅមួយសន្ទុះធំ រួចលាយគ្រឿងនិងតម្រៀបលើរទេះរុញដើម្បីដាក់ហាលក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យឲ្យឆ្អិន។ នៅពេលព្រះអាទិត្យបញ្ចេញកំដៅខ្លាំង ពួកគេនាំគ្នាចេញពីលំនៅឋានឆ្ពោះទៅផ្លូវនានា ក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលចរាចរណ៍កំពុងមមាញឹក និងផ្លូវខ្លះកំពុងសាងសង់ដោយមានដីហុយ និងធូលីផ្សេងៗ។
អ្នកលក់លៀសហាលម្នាក់ នៅម្ដុំខណ្ឌសែនសុខ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ឈ្មោះស្រីពីន អាយុ ១៦ឆ្នាំ រស់នៅជាមួយអ៊ុំបង្កើតរបស់ខ្លួនក្រោយឪពុកម្ដាយបានស្លាប់ចោលតាំងពីតូច បានប្រាប់វីអូឌីឲ្យដឹងថា ដោយសារតែខ្លួននាងមិនបានរៀនសូត្រខ្ពង់ខ្ពស់ ទើបនាងមិនអាចរកការងារផ្សេងបានធ្វើ។អ៊ុំស្រីរបស់នាងបានបងៀនឲ្យធ្វើលៀសហាល និងលក់ ដើម្បីបានចំណូលចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ នាងមានការចាប់អារម្មណ៍ប្រកបរបរមួយនេះព្រោះវាងាយស្រួល ប៉ុន្តែមិនសូវចំណេញប្រាក់ច្រើននោះទេ។
ឈរឆ្កឹះលៀលដែលហាលលើរទេះបណ្ដើរនិយាយបណ្ដើរ ស្រីពីន ឲ្យដឹងថា៖
បើទោះបីលៀសហាលជាអាហារមួយប្រភេទ ដែលគេពេញនិយមក៏ដោយ ប៉ុន្តែក្នុងរដូវវស្សាអ្នកលក់ស្ទើរតែទាំងអស់បានត្អូញត្អែរពីការលក់មិនសូវដាច់ក្នុងការប្រកបរបរមួយនេះ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការរស់នៅរបស់ពួកគាត់។ នៅរដូវវស្សាមិនមានពន្លឺព្រះអាទិត្យគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីហាលលៀស ហើយអ្នកលក់ជួបការលំបាកក្នុងការរុញលក់តាមផ្លូវ។
ស្រីពីនបានបន្ថែមទៀតថា ចំណូលដែលរកបានពីការកលក់លៀសនៅខែប្រាំងបានជា១៣ម៉ឺនរៀល តែការលក់លៀសហាងក្នុងរដូវវស្សានេះមិនទទួលបានចំណូលច្រើននោះទេ ព្រោះចំណូលដែលលក់បានស្ទើតែស្មើនឹងប្រាក់ដើមទៅហើយ បើគិតទាំងតំលៃដើមរបស់លៀសស្រស់ និងគ្រឿងផ្សំបន្ថែមទៀត។
និយាយជាមួយទឹកមុខក្រៀមក្រំបណ្ដើរ ស្រីពីន ឲ្យដឹងថា៖
អ្នកលក់លៀសហាលម្នាក់ នៅម្ដុំផ្សារ៧មករា ក្នុងខណ្ឌទួលគោក អ្នកស្រី រ៉ែន អាយុ២៦ឆ្នាំ បានប្រាប់វីអូឌីថា ជាធម្មតាអ្នកស្រីនិងស្វាមីដើរលក់លៀសហាលទាំងពីរនាក់ តែដោយសារតែចំណូលនៃការលក់ក្នុងរដូវវស្សាបានតិច ដែលមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបាន ទើបប្ដីអ្នកស្រី បោះបង់ការលក់លៀសហាលមួយរយៈ ហើយទៅធ្វើការរោងចក្របណ្ដោះអាសន្ន រហូយដល់រដូវប្រាំងវិញ។
អ្នកស្រី រ៉ែន បាននិយាយថា៖
សព្វថ្ងៃលៀសហាលមានពីរជាតិគឺទី១លៀលហាលប្រលាក់គ្រឿងអំបិលម្ទេសហិរ និង ទី២ប្រលាក់គ្រឿងម្ទេសអំពិលទុំ ហើយមានការដាក់លក់លើរទេះរុញដោយគ្មានកញ្ចក់គ្រប និងហាលក្នុងទូកញ្ចក់ថ្លាបិទជិត។
អ្នកស្រី រ៉ែន ក៏ធ្លាប់លក់លៀសហាលដោយមិនដាក់ទូកញ្ចក់ដែរ តែការលក់ហាក់ដូចជាមិនសូវដាច់ និងដោយគិតពីអនាម័យផងនោះទើបអ្នកស្រីសំរេចចិត្តប្តូរមកលក់លៀសហាលដាក់កញ្ចក់បិទជិតវិញ។ បន្ទាប់ពីដាក់លក់ក្នុងទូកញ្ចក់ ចំនួនអ្នកទិញច្រើនជាងមុន។
អ្នកស្រី រ៉ែន បានបន្ថែមថា៖
អ្នកស្រី នីត មកអង្គុយញាំបាយថ្ងៃត្រង់នៅម្ដុំសាលាឯកជនជ័យថាវី បានប្រាប់វីអូឌីថា អ្នកស្រីចូលចិត្តញាំលៀសហាល ប៉ុន្តែពេលខ្លះអ្នកស្រីបារម្ភពីអនាម័យក្នុងការធ្វើនិងដាក់លក់តាមដងផ្លូវដែលមានដីហុយ និងផ្សែងចេញពីរថយន្តនិងម៉ូតូ។ អ្នកស្រីលើកឡើងថាមិនមែនលៀសហាលដែលដាក់ទូកញ្ចក់ត្រឹមត្រូវសុទ្ធតែមានអនាម័យសំរាប់អ្នកញាំនោះទេ។ បើមិនមានការរៀបចំលាងសម្អាតទូកញ្ចក់អោយស្អាតទេ នោះក៏ជាការលក់ដូរគ្មានអនាម័យដែរ។
អង្គុយចុចទូរសព្ទបណ្ដើរនិយាយបណ្ដើរ អ្នកស្រី នីតឲ្យដឹងថា៖
អ្នកស្រី នីត ពលរដ្ឋក្រុងភ្នំពេញម្នាក់
ថ្វីត្បិតមានចំណង់ចំណូលចិត្តញាំលៀសហាលយ៉ាងណាក៏ដោយ និស្សិតស្រីឆ្នាំទី២នៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ អោ ស្រីពេជ្រ ឲ្យដឹងថា កញ្ញាស្រីពេជ្រ មិនភ្លេចគិតពីគុណភាពរបស់លៀសហាល និង ការអូសលក់តាមទីតាំងផ្សេងៗនោះទេ។ ហើយកញ្ញាក៏មិនទិញញាំដែរ ប្រសិនបើឃើញសភាពលៀសមិនស្អាតនិងលក់នៅទីកន្លែងកខ្វក់។ រីឯតំលៃមិនមែនជាបញ្ហសំរាប់ស្រីពេជ្រ នោះទេ។
និស្សិតស្រីឆ្នាំទី២នៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ អោ ស្រីពេជ្រ
ស្រីពេជ្រមិនដែលមានបញ្ហាសុខភាពដូចជាការរាគរូសបន្ទាប់ពីញាំលៀសហាលនោះទេ តែកញ្ញាធ្លាប់បានឃើញមិត្តភក្ដ បន្ដោងសេរ៉ូមព្រោះមានជំងឺគ្រុនពោះវៀនក្រោយញាំលៀសហាលនេះរួច។ដោយបានឃើញបញ្ហានេះកើតឡើង ស្រីពេជ្រស្នើសុំអោយអ្នកលក់ដាក់លៀសហាលក្នុងទូកញ្ចក់ ដើម្បីមានអនាម័យនិងទទួលបានចំណូលច្រើន។
និស្សិតស្រីឆ្នាំទី២នៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ អោ ស្រីពេជ្រ
យោងតាមគហទំព័រសុខភាពកម្ពុជាចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី០៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៤ ដោយស្រង់សម្តី លោកវេជ្ជបណ្ឌិត នី ថារួម អ្នកឯកទេសជំងឺថ្លើម ក្រពះពោះវៀននៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ- សូវៀត បានឲ្យដឹងថា ការញាំលៀសហាល និងពពួកខ្ចៅខ្យងច្រើនប្រឈមមុខ នឹងកើតជំងឺគ្រុនពោះវៀន ព្រោះមេរោគជំងឺនេះនៅជាមួយពពួកសត្វទាំងអស់នេះ។ លោកបន្តថា លៀសហាលមិនបានសម្លាប់មេរោគនោះទេ វាគ្រាន់តែហាលថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។
