គេនៅចាំបានថា នៅដើមខែនេះ មានពលរដ្ឋ ២៣៤នាក់នៅខេត្តក្រចេះ ត្រូវបានបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងនោះ ១៣នាក់ ត្រូវបានមន្ត្រីជំនាញបញ្ជាក់ថា ស្លាប់ និងមួយចំនួនទៀតធ្លាក់ខ្លួនឈឺ។
របាយការណ៍ដំបូងរបស់រដ្ឋបាលខេត្តក្រចេះ និងក្រសួងសុខាភិបាល សុទ្ធតែបញ្ជាក់ថា អ្នកភូមិទាំងនោះ មិនថាស្លាប់ ឬធ្លាក់ខ្លួនឈឺទេ សុទ្ធតែមានអការៈឈឺពោះ ក្អួតចង្អោ ឈឺក អស់កម្លាំង ទន់ដៃទន់ជើង វិលមុខ ថប់ដង្ហើម សន្លប់ និងបណ្ដាលឲ្យស្លាប់។
ជាមួយអការៈបែបនេះ រដ្ឋបាលខេត្តក្រចេះ បានដាក់ការសង្ស័យពីដំបូងថា បណ្ដាលមកពីអ្នកភូមិពុលសារធាតុគីមីក្នុងទឹក ដែលយកចេញពីព្រែកទេរ ទៅបរិភោគ។
ក្រសួងសុខាភិបាល បានអះអាងក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ខ្លួនថា លទ្ធផលនៃការពិសោធន៍ទៅលើសំណាកស្រាមួយចំនួន បានរកឃើញថា ស្រាសផ្ទុកទៅដោយកំហាប់សារធាតុមេតាណុលខ្ពស់ដែលធ្វើឲ្យស្រាពុល។
ការបន្ទោសទៅលើតែស្រាសមានផ្ទុកសារធាតុគីមីពុលតែមួយមុខ មិនត្រឹមត្រូវនោះទេ ពីព្រោះថា ក្នុងចំំណោមអ្នកភូមិដែលធ្លាក់ខ្លួនឈឺទាំងនោះ មានទាំងស្ត្រី និងកុមារផងដែរ។
អ្វីដែលច្បាស់ជាងនេះ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសប្បកម្ម លោក ចម ប្រសិទ្ធ បានផ្តល់បទសម្ភាសជាមួយក្រុមអ្នកសារព័ត៌មាន នៅថ្ងៃទី១៧ខែឧសភាថា ទឹកដែលមានជាតិពលនៅព្រែកទេនោះ អាចបង្កឡើងពីក្រុមហ៊ុនរុករករ៉ែមាស ទាំងខុសច្បាប់ និងស្របច្បាប់ ប្រើសារធាតុគីមីពុលម្យ៉ាងបង្ហូរចូលក្នុងព្រែក ដែលពលរដ្ឋកំពុងប្រើប្រាស់។
លោកថា៖ «ឃើញកម្រិតនៅក្នុងទឹកហ្នឹង មានជាតិក្រូម អាក្រូមហ្នឹងប៉ះពាល់ដល់គ្រឿងក្នុងយើងច្រើនណាស់។ ទី២ យើងឃើញស្យានីដ ទៀត។ ស្យានីដ គឺជាតិពុល អញ្ចឹង អាស្យានីដហ្នឹង វាមានពីណា យើងទៅស្រាវជ្រាវ ស្យានីដ គេប្រើសម្រាប់លាងមាសឲ្យស្អាត។ យើងទៅរកឃើញកន្លែងមួយចំនួន ដែលធ្វើរ៉ែមាស មានអាជ្ញាប័ណ្ណ មិនមានអាជ្ញាប័ណ្ណ ឃើញទាំងធុងស្យានីដ នៅកន្លែងហ្នឹងទៀត»។
ប៉ុន្តែ មកដល់ពេលនេះ រដ្ឋាភិបាល មិនទាន់ប្រកាសថា ភាគីណាមួយជាអ្នកទទួលខុសត្រូវករណីស្លាប់ពលរដ្ឋនៅខេត្តចក្រចេះនេះនៅឡើយទេ ក្រៅពីឃើញក្រុមកាកបាទក្រហមចុះសួរសុខទុក្ខ និងចែកអំណោយខ្លះៗដល់គ្រួសារជនរងគ្រោះ។ បញ្ហានេះបង្កើតជាសំនួរថា តើនរណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខគ្រួសារជនរងគ្រោះ?
អ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ លោកមេធាវី សុក សំអឿន ពន្យល់ថា អ្នកដែលទួលខុសត្រូវធំជាងគេ គឺក្រុមហ៊ុន និងស្ថាប័នរដ្ឋដែលពាក់ព័ន្ធ។
លោកថា៖ «ទោះបីអត់មានការទទួលខុសត្រូវសំណងរដ្ឋបវេណីក៏ដោយ ក៏រដ្ឋាភិបាលទទួលខុសត្រូវក្នុងការខុសដែរ ព្រោះយើងអត់បានគ្រប់គ្រងឲ្យបានត្រឹមត្រូវ»។
នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឍមណ្ឌប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាពលោក យង់ គិមអេង ពន្យល់ប្រហាក់ប្រហែលដែរថា អ្នកដែលទទួលខុសត្រូវបញ្ហានេះមុនគេ គឺក្រសួងពាក់ព័ន្ធរបស់រដ្ឋាភិបាល ដោយថា ស្ថាប័នរដ្ឋជាអ្នកផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណ និងជាអ្នកសិក្សាពីផលប៉ះពាល់បរិស្ថាន។
បើតាមលោក យង់ គិមអេង បន្ទាប់មក មន្ត្រីជំនាញត្រូវស្រាវជ្រាវរកក្រុមហ៊ុនដែលបំពានលើកិច្ចសន្យា មកប្រឈមនឹងមុខច្បាប់ ដើម្បីផ្តល់យុត្តិធម៌ឲ្យគ្រួសារជនរងគ្រោះ និងទប់ស្កាត់កុំឲ្យបញ្ហានេះកើតឡើងជាថ្មីទៀត។
លោក យង់ គិមអេង នាយកប្រតិបត្តិមជ្ឍមណ្ឌប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព
ប៉ុន្តែ អ្នកវិភាគនយោបាយ លោក បណ្ឌិត មាស នី វិភាគថា បើគេពិនិត្យមើលពីបញ្ហានីតិរដ្ឋនៅកម្ពុជា លោកយល់ថា ក្រុមហ៊ុន និងមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ អាចនឹងមិនត្រូវគេនាំមកទទួលខុសត្រូវលើការស្លាប់ពលរដ្ឋនៅខេត្តចក្រចេះនេះទេ ដោយថា បើពួកគេទាំងនោះមានខ្នងបង្អែករឹំងមាំ។
លោក មាស នី បានចោទជាសំនួរថា យុត្តិធម៌សម្រាប់ពលរដ្ឋអាចនឹងពិបាករក ដោយសារតែអ្នកអនុញ្ញាតិ និងអ្នកចាត់វិធានការជាមនុស្សតែមួយ។
កន្លងទៅមានព្រឹត្តតិការណ៍ធំៗពីរ ដែលបានកើតឡើងកណ្តាលរាជធានីភ្នំពេញ ដូចជាករណីបោកគ្រាប់បែកនៅមុខមន្ទីរដ្ឋសភាចាស់ឆ្នាំ១៩៩៧ មានមនុស្សស្លាប់ ១៦នាក់ក្នុងថ្លុកឈាម និង ១២០ទៀតរងរបួស ដែលបាតុកម្មនោះទាមទារឲ្យកែទម្រង់ប្រព័ន្ធតុលាការនៅកម្ពុជា ឬអ្នកខ្លះហៅថា ជាបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងរបបដឹកនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន។
ព្រឹត្តិការណ៍មួយទៀតនៅលើស្ពានពេជ្រឆ្នាំ២០១០ មានមនុស្សស្លាប់ ៣៥៤នាក់ និង ៧៥៥នាក់ផ្សេងទៀតរងរបួស ដែលព្រឹត្តិការណ៍ទាំងពីរនេះ គ្មានស្ថាប័នណាមួយចេញមុខទទួលខុសត្រូវទេ ចំណែកគ្រួសារជនរងគ្រោះ បានត្រឹមទទួលថវិកាពីសប្បុរសជន និងរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីរម្ងាប់ការឈឺចាប់តែប៉ុណ្ណោះ។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក ចម ប្រសិទ្ធ ក្រសួងរបស់លោកនឹងជំរុញករណីនេះ ដើម្បីឲ្យស្ថាប័នរដ្ឋចូលរួមសហការដើម្បីផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ជនរងគ្រោះ ។
លោក ចម ប្រសិទ្ធ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងឧស្សាហកម្ម និងសប្បកម្ម
បើទោះជាអ្នកច្បាប់ និងអ្នកតាមដានអះអាងថា ករណីពុលទឹកសម្លាប់ពលរដ្ឋនៅខេត្តក្រចេះនេះ ជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ និងក្រុមហ៊ុនក៏ដោយ ប៉ុន្តែ ពួកគេថា គ្រួសារជនរងគ្រោះ និងមានវាសនាដូចជនរងរគ្រោះមុនៗ បានត្រឹមទទួលសំណងតិចតួច សម្រាប់រម្ងាប់ការឈឺចាប់តែប៉ុណ្ណោះ បើរដ្ឋាភិបាលមិនអាចវះកាត់មន្ត្រីខិលខូចជាខ្នងបង្អែករបស់ក្រុមហ៊ុនបាននោះ៕