អង្គការមួយដែលធ្វើការលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារកម្ពុជា បានអះអាងថា កុមារកម្ពុជាជាង ៧៥ភាគរយ សុទ្ធតែធ្លាប់រងអំពើហិង្សាទាំងនៅផ្ទះ និងសាលារៀន ខណៈដែលកម្រិតនៃការយល់ដឹងរបស់ឳពុកម្តាយកម្ពុជាអំពីអំពើហិង្សាលើកុមារ នៅមានកម្រិតនៅឡើយ។
អង្គការទស្សនៈពិភពលោក បាននិយាយនៅក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មាននៅថ្ងៃទី២០ ខែវិច្ឆិកានេះថា កុមារប្រមាណ ១.៧ពាន់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក បានរងអំពើហិង្សានៅរៀងរាល់ឆ្នាំ។
អង្គការនេះ បានអះអាងថា កុមារកម្ពុជាដល់ទៅជាង ៧៥ភាគរយ ជួបប្រទះអំពើហិង្សាយ៉ាងហោចណាស់មួយទម្រង់ មុនពេលពួកគេឈានដល់វ័យ ១៨ឆ្នាំ ក្នុងនោះ កុមារកម្ពុជាជាង ៥០ភាគរយរងអំពើហិង្សាលើរាងកាយ ២៥ភាគរយរងអំពើហិង្សាផ្លូវចិត្ត និង ៥ភាគរយទៀត រងអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ។
ដោយផ្អែកតាមរបាយការណ៍មូលនិធិអង្គការសហប្រជាជាតិសម្រាប់កុមារ ហៅកាត់ថា UNICEF អង្គការទស្សនៈពិភពលោក បានបង្ហាញថា អំពើហិង្សាលើកុមារកម្ពុជា បានធ្វើឲ្យកម្ពុជាខាតបង់ថវិកាដល់ទៅ ១៦១លានដុល្លារ ឬស្មើនឹង ១.១ភាគរយនៃទំហំសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស។
ថ្លែងក្នុងថ្ងៃបើកយុទ្ធនាការ It Takes a World ដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើកុមារនៅកម្ពុជានោះ អ្នកស្រី ជា លីដា អ្នកដឹកនាំយុទ្ធនាការនេះ បានលើកឡើងថា អំពើហិង្សាទាំងអស់នេះ ត្រូវបានអនុវត្តន៍ជាយូរណាស់មកហើយនៅកម្ពុជា ហើយវាបានបង្អាក់ដំណើររីកចំរើននៃផ្លូវចិត្តរបស់កុមារ ព្រមទាំងបង្អាក់ដល់ដំណើរការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសផងដែរ។
លោកស្រីថា៖ «ដូចខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ ទម្រាំតែខ្ញុំអាចមានឱកាសអាចឈរចេះនិយាយនៅទីសារធារណៈហ្នឹង ខ្ញុំប្រឹងប្រែងខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះកាលពីនៅតូច ឪពុកម្តាយខ្ញុំច្រើនតែប្រាប់គេប្រាប់ឯងថា កូនខ្ញុំវាគ្មានចេះអីទេ កុំអួតសរសើរវាពេក នាំឲ្យវាបានចិត្ត។ អញ្ចឹងពាក្យហ្នឹងត្រូវបានយើងស្រូបទុក។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងធំឡើងយើងក្លាហានអត់? យើងអត់ក្លាហានទេ! … គាត់(ក្មេង)ត្រូវតែជាមនុស្សដែលរួសរាយរាក់ទាក់ ជាមនុស្សដែលចូលរួមយ៉ាងសកម្ម ជាមនុស្សដែលមានមតិយោបល់ច្រើន ជាមនុស្សដែលមានបញ្ញាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ដូចការសម្ដែងមិញចឹង បើសិនជាក្មេងម្នាក់ហ្នឹងទទួលតែការបំបាក់ទឹកចិត្ត សួរថា ក្មេងម្នាក់ហ្នឹង គាត់ហ៊ានផ្តួចផ្តើមធ្វើអ្វីថ្មីអត់? អត់! ពីព្រោះគាត់ខ្លាចខុសទៀត»។
ការស្រាវជ្រាវក៏បានរកឃើញផងដែរថា ការដាក់ទណ្ឌកម្មលើរាងកាយ ដូចជា ការវាយដោយប្រើដៃ ឬរំពាត់ និងការដាក់ទណ្ឌកម្មលើផ្លូវចិត្ត ដូចជា ការហៅឈ្មោះអាក្រក់ៗ និងការស្រែកគំហកដាក់កុមារ គឺជាសកម្មភាពដែលឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀនចាត់ទុកថា អប់រំទូន្មានប្រៀនប្រដៅ។
អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានអភិវឌ្ឍសង្គម នៃក្រសួងកិច្ចការនារី លោកស្រី ញាណ សុចិត្រា បានទទួលស្គាល់ពីបញ្ហានេះ ដោយថា បញ្ហាចំណេះដឹង និងផ្នត់គំនិតរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជា គឺជាឧបសគ្គដែលអំពើហិង្សាលើកុមារនៅតែកើតមាន។ លោកស្រីបញ្ជាក់បន្ថែមថា ដោយសារមើលឃើញពីបញ្ហាទាំងនេះហើយ ទើបរាជរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតយុទ្ធសាស្ត្រមួយដើម្បីកែប្រែផ្នត់គំនិតនៃការចិញ្ចឹមអប់រំកូនតាមមធ្យោបាយថ្មី។
លោកស្រីថា៖ «យើងអប់រំគាត់ឲ្យគាត់ចូលរួមតាមការអប់រំ ហើយក្នុងនោះ យើងមានកម្មវិធីយើងជាមេរៀនសម្រាប់អប់រំអ្នកផ្សព្វផ្សាយបន្ត ហើយយើងបានបង្កើតជាក្រុមគ្រូបង្គោល ហើយជ្រើសភ្នាក់ងាររបស់យើងនៅតាមឃុំសង្កាត់ហ្នឹង ដើម្បីធ្វើជាភ្នាក់ងារបន្ត»។
បើតាមអង្គការទស្សនៈពិភពលោក អំពើហិង្សាលើកុមារអាចបញ្ឈប់ទៅបានដោយមាន ការអនុវត្តច្បាប់តឹងរឹង លើកកម្ពស់ការចិញ្ចឹមកូនបែបវិជ្ជមាន បង្កើតឲ្យមានបរិស្ថានដែលមានសុវត្ថិភាពទាំងនៅផ្ទះ សាលារៀន និងសហគមន៍ ការប្រើប្រាស់មធ្យោបាយផ្សេងពីអំពើហិង្សាក្នុងការអប់រំកូន បង្កើនចំណូល និងសេដ្ឋកិច្ច បង្កើតឲ្យមានកិច្ចគាំពារសង្គម និងការអប់រំបំណិនជិវិតសម្រាប់កុមារ និងយុវជនទាក់ទងទៅនឹងសមភាពយេនឌ័រ និងផ្លូវភេទ៕
