ប្រជាជនម៉ាឡេស៊ីបានប្រើប្រាស់ចុងប៊ិចផ្ទេរអំណាចគ្រប់គ្រងជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៅថ្ងៃទី៩ខែឧសភា ដោយពួកគេប្រគល់អំណាចដឹកនាំប្រទេសទៅឲ្យគណបក្សថ្មីផ្សេងទៀតឈ្មោះ Pakatan Harapan បន្ទាប់ពីអំណាចស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់គណបក្ស Barisan Nasional អស់រយៈពេល៦១ឆ្នាំ។
ការដូរទំព័រប្រវត្តិសាស្ត្រតាមរយៈចុងប៊ិចនេះ បានធ្វើឲ្យមានការចោទជាសំនួរមួយចំនួនឡើង ជុំវិញការផ្ទេរអំណាចថា ហេតុអ្វីបានជាមិនមានសង្គ្រាម?
បុគ្គលអ្នកនយោបាយ
គណបក្សនយោបាយនៅម៉ាឡេស៊ីមានច្រើន ប៉ុន្តែពេលនេះ យើងពិនិត្យតែលើអ្នកនយោបាយនៅក្រុមបក្សកាន់អំណាច និងគណបក្សប្រឆាំង។ សារ និងសកម្មភាពនយោបាយរបស់គណបក្សទាំងពីរគឺបង្ហាញតែសមត្ថភាពរៀងខ្លួនក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាជាតិដែលកំពុងតែប្រឈម មិនមានសារណា ដែលបញ្ជាក់ពីការព្យាបាទប្រមាថ ឬ គំរាមកំហែងគ្នាទេ។
ការមិនប្រមាថគ្នាអាចធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេនៅតែជាជាតិសាសន៍តែមួយ ធ្វើនយោបាយដើម្បីឲ្យប្រទេសរីកចម្រើនរួមគ្នា មិនមានអ្នកស្នេហាជាតិផ្តាច់មុខឬ អ្នកនយោបាយក្បត់ជាតិនោះទេ។
បើទោះបីជារដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្នរងការចោទថា ស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលរបស់ចិនក៏ដោយ ក៏មិនមានសារនយោបាយរបស់បក្សប្រឆាំងចោទថា ជាអាយ៉ងឬ ជារដ្ឋាភិបាលបម្រើចិនដែរ។
ចំណុចមួយទៀតបក្សកាន់អំណាចរងការចោទថា ប្រើច្បាប់ទប់ទល់សំឡេងប្រឆាំង ប៉ុន្តែមិនបានធ្វើឲ្យក្រុមប្រឆាំងឈឺចាប់ធ្ងន់ធ្ងរនោះទេគឺការបង្កើត និងធ្វើសកម្មភាពរបស់ក្រុមប្រឆាំងនៅតែមានភាពស្មើមុខស្មើមាត់ជាមួយបក្សកាន់អំណាច។
ការមិនមានស្នាមឈឺចាប់ខ្លាំងក្លា ធ្វើឲ្យបក្សប្រឆាំងដែលឈ្នះឆ្នោតភ្លាមគឺលោកមហាធា មហាមេដប្រកាសថា លោកគ្មានបំណងសងសឹកអ្វីទេ គឺមានតែការពង្រឹងច្បាប់និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេស។ ចំណុចនេះធ្វើឲ្យអ្នកមានអំណាចក្នុងរដ្ឋាភិបាលមិនភ័យខ្លាច។
ប្រភពអំណាច
បើនិយាយពីប្រភពអំណាចវិញ ទោះគណបក្ស Barisan Nasional កាន់អំណាច៦១ឆ្នាំមែន ប៉ុន្តែអំណាច ជាប្រព័ន្ធមិនមែននៅតែលើបុគ្គលម្នាក់នោះទេ។ ក្នុងរយៈពេល៦១ឆ្នាំគណបក្សនេះ បានដូរនាយករដ្ឋមន្ត្រី៦រូបរួចមកហើយ។
ចឹងបានន័យថា អំណាចមិនមែននៅតែលើបុគ្គលតែម្នាក់ឬ គណបក្សតែមួយដែរគឺអំណាចបែងចែកទៅតាមស្ថាប័នរដ្ឋ និងបុគ្គលផ្សេងៗទៀត សូម្បីតែលោក មហាធា មហាមេដ ក៏ជាអតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីស្ថិតនៅក្នុងបក្សកាន់អំណាចនេះ។
កម្លាំងប្រដាប់អាវុធ
អំណាចកម្លាំងប្រដាប់អាវុធគឺនៅឈរអព្យាក្រឹត្យ មិនស្ថិតនៅក្រោមក្រុមប្រឆាំងឬ បក្សកាន់អំណាចទេ។ ពេលឃោសនា និងប្រកាសលទ្ធផលឆ្នោតគ្មានការចល័តកងទ័ពចូលទីក្រុងទេ។
មុនបោះឆ្នោត១សប្តាហ៍ មេកម្លាំងនគរបាល និងមេកងកម្លាំងយោធា បានប្រកាសឲ្យមន្ត្រីក្រោមបង្គាប់បោះឆ្នោតដោយសេរី គ្មានការបង្ខិតបង្ខំឲ្យគាំទ្របក្សណាមួយទេ។ កម្លាំងយោធាមានជាង១០ម៉ឺននាក់ ចំណែកកម្លាំងនគរបាលមានជាង១៥ម៉ឺននាក់។
ផលប្រយោជន៍ជាតិ
ជំហរប្រកួតប្រជែងរបស់អ្នកនយោបាយដើម្បីប្រយោជន៍ជាតិ មិនមែនក្រុមឬបក្ខពួកនោះទេ។ ពេលនេះយើងពិនិត្យលើបុគ្គលនយោបាយបីរូប។
លោក Anwar Ibrahim ធ្លាប់ប្រឆាំងលោក Mahathir Mohamad ប៉ុន្តែដើម្បីផ្លាស់ប្តូររដ្ឋាភិបាលបានលោក ប្រកាសឲ្យអ្នកគាំទ្រលោកបោះឆ្នោតឲ្យលោក Mahathir។
លោក Najib Razak ជាអ្នកប្រកួតប្រជែងថ្លៃថ្នូរនិងក្លាហានគឺក្រោយលទ្ធផលថា លោកចាញ់លោកប្រកាសទទួលស្គាល់ចំណុចខ្សោយរបស់ខ្លួន។
លោក Mahathir Mohamad ហក់ចូលនយោបាយវិញក្រោយពេលចូលនិវត្តរ៍១៥ឆ្នាំនេះ មិនមែនស្រេកឃ្លានអំណាចទេគឺដោយសារឃើញរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្នមានកំហុសច្រើន ហើយលោក នឹងប្រគល់តំណែងនាយករដ្ឋទៅឲ្យលោក Anwar Ibrahim។
គុណសម្បត្តិទាំងនេះ អាចជាចំណុចដែលធ្វើឲ្យការផ្ទេរអំណាចតាមចុងប៊ិចនៅម៉ាឡេស៊ីគ្មានការភ័យខ្លាចពីសង្គ្រាមកើតឡើង។