ធនាគារពិភពលោកបានបង្ហាញនៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនកាលពីដើមសប្តាហ៍នេះថា សេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាមានកំណើន ៧,៥ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ២០១៨។ ធនាគារនេះបញ្ជាក់ថា កំណើននេះគឺល្អជាងការរំពឹងទុក ដោយមានការជំរុញមួយផ្នែកធំពីការកើនយ៉ាងរហ័សនៃការនាំចេញ និងការបន្តលូតលាស់នៃវិស័យសំណង់។
អ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកជីវភាពប្រជាជនក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅសកលវិទ្យាល័យក្នុងទីក្រុងឡុង ប្រទេសអង់គ្លេស ឡូរី ផាសុន(Laurie Parsons) ប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មាន VOD ថា ប្រជាជនភាគច្រើនគឺកំពុងតែរស់នៅជិតខ្សែបន្ទាត់ក្រីក្រ ហើយងាយរងគ្រោះពីវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច។ លោកលើកឡើងថា វិបត្តិបំណុលក៏ជាក្តីបារម្ភខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាផងដែរ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ជាលទ្ធផលនៃកត្តាទាំងនេះ ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនមិនអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីកំណើន [សេដ្ឋកិច្ច] របស់ប្រទេសនេះ ដោយសារតែការទទួលខុសត្រូវរបស់គ្រួសារ ការប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះកសិកម្ម និងបំណុលដែលស្រូបយកផលប្រយោជន៍នៃឱកាសដែលផ្តល់ដោយកំណើនដ៏រឹងមាំរបស់កម្ពុជា»។
លោក ឡូរី ផាសុន មានប្រសាសន៍ថា វិសមភាពនៅតែជាបញ្ហាដែលត្រូវដោះស្រាយបន្ទាន់។ លោកថា ថ្វីបើស្ថិតិវិសមភាពផ្លូវការបង្ហាញពីវិសមភាពធ្លាក់ចុះជាទូទៅក៏ដោយ ក៏វាមិនអាចទុកចិត្តបាននៅក្នុងប្រទេសមួយដែលនៅតែត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយសេដ្ឋកិច្ចក្រៅផ្លូវការ និងកសិកម្ម។
កាលពីចុងឆ្នាំ២០១៨ អង្គការអភិវឌ្ឍអង្គការសហប្រជាជាតិ UNDP បានបង្ហាញក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនថា ពលរដ្ឋកម្ពុជា ៣៥% រស់នៅក្រោមបន្ទាត់ភាពក្រីក្រ។ របាយការណ៍នេះព្រមានថា ពលរដ្ឋកម្ពុជា ២១% គឺជាអ្នកដែលងាយរងគ្រោះ និងធ្លាក់ទៅក្នុងភាពក្រីក្រ ប្រសិនបើពួកគេទទួលរងនូវផលប៉ះពាល់ពីការធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ឬបាត់បង់ការងារ។
ចំណែករបាយការណ៍រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាវិញ បង្ហាញថា ភាពក្រីក្រនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹម ១៣.៥% នៅត្រឹមឆ្នាំ២០១៤ បើប្រៀបធៀប ៤៧.៨% នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៧។ ប្រហែលជា ៩០% នៃអ្នករស់នៅក្រោមបន្ទាត់ភាពក្រីក្រគឺជាប្រជាជនដែលរស់នៅជនបទ។
អ្នកស្រាវជ្រាវពីការអភិវឌ្ឍសង្គម លោកបណ្ឌិត មាស នី មានប្រសាសន៍ថា ការបែងចែកកំណើនសេដ្ឋកិច្ចទៅប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមជនបទនៅតែជាចំណោទបញ្ហា។ លោកថា កត្តានេះបានធ្វើឲ្យគម្លាតនៃអ្នកមាន និងអ្នកក្រនៅតែមានកម្រិតធំ។
លោក មាស នី មានប្រសាសន៍ថា៖ «បើយើងមើលពីកម្រិតសេដ្ឋកិច្ច វាមានពីរកម្រិត គឺកម្រិតសេដ្ឋកិច្ចថ្នាក់ជាតិ និងកម្រិតសេដ្ឋកិច្ចថ្នាក់ក្រោមជាតិ។ បានន័យថា គឺសំដៅដល់ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច និងមីក្រូសេដ្ឋកិច្ច។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងសង្កេតឃើញថា នៅពេលដែលម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចហ្នឹងកំពុងបានទទួលផលពីការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងទៅក្រៅប្រទេសហ្នឹង យើងកំពុងជួបប្រទះបញ្ហានៅថ្នាក់ក្រោម។ រឿងទី១ គឺកង្វះទីផ្សារកសិកម្មរបស់កសិករ និងរឿងទី២ គឺជំពាក់លុយ។»
លោកបណ្ឌិត មាស នី បន្តលើឡើងថា ការគ្រាន់តែរំលេចនូវភាពជោគជ័យនៃសេដ្ឋកិច្ចនៅថ្នាក់ជាតិ ហើយមិនបានពិនិត្យមើលនូវស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅថ្នាក់មូលដ្ឋានទេ វានឹងធ្វើឲ្យប្រទេសមួយមានលក្ខណៈល្អប្រសើតែលេខ ប៉ុន្តែ ស្ថានភាពការរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋមិនមានសមធម៌ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច។
យោងតាមសមាគមនិយោជកវិស័យកាត់ដេរ និងដេរស្បែកជើង (GMAC) ឲ្យដឹងថា វិស័យកាត់ដេរកម្ពុជាបានផ្ដល់ការងារដោយផ្ទាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ៧០ម៉ឺននាក់ ដែលជាង ៨៥% ជាស្ត្រីមកពីបណ្ដាខេត្ត និងជនបទ ហើយប្រជាពលរដ្ឋ ២លាននាក់ដទៃទៀតទទួលផលដោយប្រយោល។ តាមប្រភពដដែល ជារៀងរាល់ខែ ប្រាក់ខែជាង១៥០លានដុល្លារអាមេរិកត្រូវបានចំណាយទៅលើកម្មករទាំងនេះ។
ក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ខ្លួននៅពេលថ្មីៗនេះ សហភាពអឺរ៉ុបឲ្យដឹងថា កម្ពុជាបាននាំចេញទំនិញទៅកាន់ទីផ្សារអឺរ៉ុប មានតម្លៃដល់ទៅ ៤.៩ពាន់លានដុល្លារ កាលពីឆ្នាំ២០១៨។ ផលិតផលដែលកម្ពុជានាំចេញទៅទីផ្សារអឺរ៉ុបនោះ រួមមាន ផលិតផលកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់ បន្លែ ម្ហូបអាហារ និងយានយន្ដ ដែលមានទំហំដល់ទៅ ៩៩ភាគរយ នៃទំនិញសរុបដែលកម្ពុជានាំចូលទៅទីផ្សារអន្ដរជាតិមួយនេះ។ ហើយទំនិញមានតម្លៃដល់ទៅ ៤.៨ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក សុទ្ធតែស្ថិតនៅក្រោមប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ EBA នេះ។
ក្នុងរបាយការណ៍របស់ធនាគារពិភពលោក បានវាយតម្លៃថា ប្រសិនជាប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងលើកលែងតែអាវុធ (EBA) ត្រូវបានដកហូតពីកម្ពុជានោះ វិស័យកាត់ដេរត្រូវប្រឈមនឹងការខាតបង់ជាង ៣៨១លានដុល្លារ ស្បែកជើងត្រូវប្រឈមនឹងការខាតបង់ជាង ១២៨លានដុល្លារ ខណៈអង្ករដែលត្រូវបានអឺរ៉ុបចាប់ផ្ដើមយកពន្ធហើយនោះ ត្រូវខាតបង់ជាង ១៤៤លានដុល្លារ។
នៅពេលដែលអ្នកវិភាគមើលឃើញថា ពលរដ្ឋនៅជនបទទទួលបានផលតិចតួចពីការរីកចម្រើនផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ផ្ទុយទៅវិញពួកគេមើលឃើញហានីភ័យថា ពលរដ្ឋក្រីក្រគឺជាអ្នកដែលនឹងទទួលរងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ បើសិនជាកម្ពុជាបាត់បង់ប្រព័ន្ធអនុគ្រោះពន្ធ។
អ្នកសេដ្ឋកិច្ចជាន់ខ្ពស់ប្រចាំតំបន់អាស៊ីនៃ ផាតធើន ម៉ាក្រូអេកូណូមិក (Pantheon Macroeconomics) លោក មីគែល ចាន់កូ (Miguel Chanco) ប្រាប់ VOD តាមសារអេឡិចត្រូវនិចថា ការធ្លាក់ចុះនៃវិស័យកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់នឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមសហគមន៍ជនបទ។
លោកលើកឡើងថា៖ «ការបាត់បង់ការងារក្នុងផ្នែកនេះ វានឹងប៉ះពាល់ដល់លំហូរសាច់ប្រាក់ដែលកម្មករបានផ្ញើទៅកាន់សាច់ញាតិនៅតាមជនបទ»។
លោក មីគែល ចាន់កូ (Miguel Chanco) បានជម្រុញទៅរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការវិនិយោគលើវិស័យអប់រំ ដើម្បីដោះស្រាយទាំងភាពក្រីក្រ និងវិសមភាពសង្គម។
នាយកគ្រប់គ្រងធនាគារពិភពលោកសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា លោកស្រី អ៊ិនហ្គូណា ដូប្រាចា ជំរុញឲ្យកម្ពុជាផ្តោតការវិនិយោគទៅលើប្រជាជន ដើម្បីផ្តល់ជាគ្រឹះសម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់កម្ពុជាយូរអង្វែង។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ភ័ស្តុតាងនានាបានរំលេចឱ្យឃើញថា ការវិនិយោគទៅលើប្រជាជន មានសារៈសំខាន់ណាស់ ដើម្បីជំរុញឱ្យមានវឌ្ឍនភាពសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព។ ការវិនិយោគទៅលើប្រជាជន និងការកែលម្អគុណភាពនៃមូលធនមនុស្សរបស់កម្ពុជា គួរតែបន្តនៅជាស្នូលនៃសេចក្តីប្រាថ្នារបស់កម្ពុជាក្នុងការឈានទៅសម្រេចគោលដៅជាសេដ្ឋកិច្ចមានចំណូលមធ្យមខ្ពស់ត្រឹមឆ្នាំ២០៣០។»
ធនាគារពិភពលោកបានព្រមានថា ភាពមិនប្រាកដប្រជាដែលបន្តមាន បានបង្កហានិភ័យខ្លាំងឡើង។ ធនាគារនេះលើកឡើងថា លទ្ធភាពដែលកម្ពុជានឹងអាចបាត់បង់ភាពអនុគ្រោះនាំទំនិញចូលទីផ្សារអឺរ៉ុបដោយរួចពន្ធ ក្រោមប្រព័ន្ធអនុគ្រោះ «គ្រប់មុខទំនិញទាំងអស់លើកលែងគ្រឿងសព្វាវុធ» (EBA) ទំនងជានឹងអាចបន្ថយល្បឿននៃការនាំចេញពីកម្ពុជា។
ទោះយ៉ាងណា ធនាគារពិភពលោកជំរុញឲ្យមានការកែលម្អសមត្ថភាពប្រកួតប្រជែងឱ្យប្រសើរឡើង ដោយថា វាគឺជាគន្លឹះសម្រាប់រក្សាសម្ទុះកើនឡើងទៅថ្ងៃមុខ៕
